Ένα όμορφο και συνάμα μαγικό ταξίδι πέντε ετών φθάνει σιγά σιγά στο τέλος του. Φουρτούνες –νηνεμίες, χαρές –λύπες, συνεργίες –συνεργασίες, προσδοκίες, απογοητεύσεις, δημιουργικότητα, οραματισμός, είναι μερικά από τα στοιχεία που συνέθεσαν το ταξίδι μας.«Το ταξίδι μας»,διότι δεν ήμουν ποτέ μόνος, είχα την χαρά και την τύχη ενδεχομένως να έχω δίπλα μου ανθρώπους με Άλφα κεφαλαίο που βοήθησαν και στήριξαν όλη αυτή τη προσπάθεια.Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όσα μου έδωσαν και για όσα με έμαθαν.
Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό θα πω ευθέως ότι μου έδωσε τέτοια ικανοποίηση και χαρά που σβήνει κάθε αρνητικό γεγονός. Κάνοντας αποτίμηση μετά από πέντε χρόνια, υπολογίζω σε δέκα χιλιάδες ώρες (μ.ο. έξι ώρες ημερησίως) περίπου τον χρόνο που αφιέρωσα αποκλειστικά στο Δ.Α.Π.Π.Ο.Σ. Πολλές ή λίγες δεν γνωρίζω αυτό θα το κρίνουν άλλοι. Η πόρτα μου ήταν πάντα ανοιχτή για όλους και κυρίως για ότι είχε σχέση με τα παιδιά και για όποιον είχε όρεξη και διάθεση για δημιουργία,πολιτιστική ή αθλητική.
«Ο πλείστα πράτων, πλείσθ’ αμαρτάνει βροτών». Αυτός που κάνει τα περισσότερα κάνει τα περισσότερα λάθη.Η αλήθεια είναι ότι έκανα λάθη κυρίως με τους ανθρώπους, όμως η ενασχόληση με τα κοινά είναι μια καλή ευκαιρία να δεις το«άλλο» πρόσωπο των ανθρώπων που νόμιζες ότι ήξερες. Το ταξίδι όμως έφτασε στον προορισμό του και είναι δύσκολη η στιγμή του αποχαιρετισμού. Συνάμα η προσμονή για το επόμενο ταξίδι εξισώνει την λύπη σου.
Σας ευχαριστώ
Τζούρος Ελευθέριος.
