Σεβόμενος τον πόνο των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας της περασμένης Δευτέρας, αλλά και το τριήμερο εθνικό πένθος, απέφυγα να γράψω ή να σχολιάσω έστω και με μία λέξη για την επικαιρότητα.
Εξάλλου αυτή ήταν και η επιθυμία του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι προέχει η αλληλεγγύη και όχι η κριτική. Δυστυχώς κάποιοι δεν τον κατανόησαν, αλλά πάντοτε θα υπάρχουν κάποιοι μικροί στενόμυαλοι.
Προσωπικά δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, άρα και ικανό, ώστε να δικαιούμαι να έχω άποψη επί των επιχειρησιακών σχεδίων και ενεργειών, για την πρόληψη και αντιμετώπιση μιας τέτοιας τραγωδίας.
Όμως θεωρώ ότι όπως οι περισσότεροι, διαθέτω τον «κοινό νου» και με βάση αυτό είμαι σε θέση να κατανοήσω την επικοινωνιακή διαχείριση της εκατόμβης νεκρών της περασμένης Δευτέρας.
Καταρχάς η κυβέρνηση προσπάθησε να αποδώσει την καταστροφή σε σκοτεινές (πιθανόν ξένες) δυνάμεις. Κατόπιν έκανε στροφή και χωρίς στοιχεία την απέδωσε σε σκόπιμους εμπρησμούς και τέλος απέδωσε την ευθύνη στα ίδια τα θύματα, που κατείχαν περιουσιακά στοιχεία στην επίμαχη περιοχή.
Στα τρία αυτά σενάρια προστέθηκε μία μεγάλη δόση επιχειρημάτων περί των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Προφανώς η αποστολή της πολιτικής προστασίας σε ένα κανονικό κράτος, είναι να προστατέψει τους πολίτες και τις περιουσίες τους σε δύσκολες καταστάσεις, ανεξάρτητα καιρικών συνθηκών και ανεξάρτητα των λόγων εκκίνησης τέτοιων γεγονότων.
Άρα στα δύσκολα η πολιτική προστασία απέτυχε.
Όμως τα μεσάνυχτα της Δευτέρας από τηλεοράσεως παρακολουθήσαμε τη σύσκεψη του φερόμενου ως πρωθυπουργού, στο συντονιστικό κέντρο με τους υποτιθέμενους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Ανεξάρτητα της αφέλειας των ερωτήσεων Τσίπρα που αρμόζουν σε μικρό παιδί, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης αυτής δεν αναφέρθηκε από τους αρμοδίους τίποτα για την ανθρώπινη τραγωδία.
Δεν ήξεραν οι αρμόδιοι τι συνέβαινε;
Προφανώς γνώριζαν αλλά στη λογική να κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί, προτίμησαν να κάνουν ένα επικοινωνιακό τρικ παρουσιάζοντας τον Τσίπρα σαν δήθεν υπεύθυνο ηγέτη και πιστεύοντας ότι θα έχουν και άλλες ευκαιρίες να διαχειριστούν επικοινωνιακά την κρίση.
Χθες Πέμπτη βράδυ και αφού τα γεγονότα τους είχαν ξεπεράσει, έστησαν μία νέα παράσταση που ονόμασαν «συνέντευξη τύπου».
Με τουλάχιστον 86 νεκρούς ο αρμόδιος υπουργός όσο και αν το έψαξε δεν βρήκε να έχουν γίνει λάθη. Ο αρχηγός της αστυνομίας ήταν υπερήφανος για τους χειρισμούς του και ο αρχηγός της πυροσβεστικής αν είχε να αντιμετωπίσει από την αρχή αυτή την κρίση θα έκανε ακριβώς τα ίδια.
Από τους θλιβερούς υπουργούς αυτής της κυβέρνησης δεν περίμενα τίποτε περισσότερο. Βουτηγμένοι στο ψέμα αλλά και τις αλλεπάλληλες αποτυχίες στην οικονομία, τα εθνικά θέματα, την ασφάλεια των πολιτών, την κατεδάφιση της παιδείας και βεβαίως την αντιμετώπιση μεγάλων κρίσεων, το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η διατήρηση της καρέκλας.
Όμως το να βλέπεις την ένστολη ηγεσία της πυροσβεστικής και της αστυνομίας να σύρονται να παίξουν το ρόλο του υπερασπιστή της αποτυχημένης πολιτικής τους ηγεσίας είναι πράγματι θλιβερό.
Οι στολές αυτές έχουν τιμηθεί και συμβολίζουν ένα σώμα που αποτελείται από χιλιάδες κατώτερα στελέχη που πολλές φορές έχουν δώσει και τη ζωή τους για να κάνουν το καθήκον προς την πατρίδα και τους πολίτες.
Σε ότι αφορά τους κατά το νόμο συναρμόδιους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, το μάθημα προς όλους μας είναι ότι, αυτούς ψηφίζουμε, άρα αυτούς έχουμε.
Εάν ψηφίζουμε stars των clubs θα πρέπει να ανεχθούμε και το θέατρο για το καμένο σπίτι του Ψινάκη.
Αν ψηφίζουμε αυτούς που μαζεύουν τα σκουπίδια με αριστερό τρόπο θα πρέπει να παρακαλούμε να βρέξει τόσο όσο χρειάζεται για να σβήσουν οι φωτιές, αλλά όχι λίγο παραπάνω για να μην πνιγούμε. Δούρου ψηφίσαμε, Δούρου έχουμε.
Στα πλαίσια της επικοινωνίας των ημερών έχω να προσθέσω και τρεις ακόμη παρατηρήσεις:
- Λίγες μέρες πριν ο γενικός γραμματέας πολιτικής προστασίας κ. Καπάκης μας είχε διαβεβαιώσει ότι έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα που με άριστα το 10 εκείνος υποστήριζε (εννοείται στην ΕΡΤ) ότι βρισκόμαστε στο 9,5.
- Ο αστέρας της πολιτικής Π.Καμμένος πρόλαβε να κατσαδιάσει τους πολίτες γιατί κάηκαν. Προφανώς του χάλασαν το καλοκαίρι.
- Όσο γίνονταν όλα αυτά, η κυβέρνηση κατέθετε στη Βουλή τροπολογία για αυξήσεις στους δικούς της ανθρώπους στις ΔΕΚΟ έως και 60%.
Προφανώς θα αποδοθούν ευθύνες για την τραγωδία από αυτούς που έχουν το θεσμικό ρόλο.
Το σίγουρο όμως είναι ότι όταν φθάνουμε στην επικοινωνιακή διαχείριση μιας τέτοιας τραγωδίας χωρίς ένα «συγνώμη» και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής δεν υπάρχει ελπίδα επαναφοράς της κανονικότητας.
Άρα η λύση είναι μία, αυτή της πολιτικής αλλαγής.
Γιώργος Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.
