Η κυβέρνηση μετά την πρώτη καραντίνα που ψήφισε το αντιδραστικό, αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο, περίμενε την δεύτερη καραντίνα να φέρει το νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Ενώ, όπως εξήγγειλε, άμεσα θα φέρει νόμο για την αξιολόγηση και τα ΑΕΙ. Η πάγια πλέον τακτική, από τη σημερινή αλλά και την προηγούμενες κυβερνήσεις, να φέρνει σοβαρά νομοσχέδια για την παιδεία με κλειστά σχολεία, είτε λόγω καραντίνας είτε λόγω διακοπών (Πάσχα, καλοκαιριού κλπ), ένα πράγμα δείχνει: ότι φοβούνται τις αντιδράσεις εκπαιδευτικών και μαθητών. Αυτό σε συνδυασμό με την επίθεση, επίσης διαχρονική κι απ’ όλες τις κυβερνήσεις, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ιδιαίτερα στο δικαίωμα της απεργίας, που βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζεται (ηλεκτρονική ψηφοφορία με την εργοδοτική τρομοκρατία να οργιάζει, αυξημένα ποσοστά προσωπικού ασφαλείας, ποινικοποίηση της περιφρούρησης της απεργίας κατάργηση απαγόρευσης πρόσληψης απεργοσπαστικού μηχανισμού, ηλεκτρονικό φακέλωμα συνδικαλιστών), δείχνει ότι η αντιλαϊκή επίθεση θα οξυνθεί, δείχνει όμως κι ότι δεν ισχύει η διαδεδομένη αντίληψη μεταξύ των συναδέλφων ότι με τις απεργίες και τον αγώνα δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα. Φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα, την οργανωμένη αντίδραση γι’ αυτό και παίρνουν τα μέτρα τους.
Το νομοσχέδιο λοιπόν, για την επαγγελματική εκπαίδευση είναι συνέχεια της επίθεσης στο περιεχόμενο και στα μορφωτικά δικαιώματα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντεργατικής επίθεσης στη ζωή και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης έρχεται να θωρακίσει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων με νέο, φτηνό, ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Ο διαχρονικός πόθος και οι προτάσεις του ΣΕΒ, οι στόχοι των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, για άμεση σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά, για προσφορά μπόλικης, φτηνής εργατικής δύναμης προσαρμοσμένης στις εφήμερες ανάγκες των εργοδοτών, περνούν πάντα μέσα από αλλαγές και προσαρμογές στην επαγγελματική εκπαίδευση. Δεν είναι τυχαίο ότι η κατάθεσή του συνδυάζεται με το νομοσχέδιο που ανατρέπει τα εργασιακά δικαιώματα και φέρνει την γενίκευση της ανασφάλιστης εργασίας, την καθιέρωση 10ωρης εργασίας και την κατάργηση του 8ώρου, την αύξηση των απλήρωτων υπερωριών, την καθολική κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, το τσάκισμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Βασική επιδίωξη του νομοσχεδίου είναι να εναρμονίσει την ΕΕΚ με την λεγόμενη «αγορά εργασίας». Η αλήθεια όμως είναι ότι η σύνδεση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και γενικότερα της εκπαίδευσης με την παραγωγή έχει αντικειμενικό χαρακτήρα, είναι άρρηκτα και πρέπει να είναι δεμένη με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, την εξέλιξη των εργαλείων και των μεθόδων παραγωγής, τις μεταβολές στην παραγωγική διαδικασία. Και μάλιστα είναι ο χαρακτήρας της οικονομίας που καθορίζει και το τι εκπαίδευση θα έχουμε, και όχι το αντίστροφο. Η σύνδεση λοιπόν της εκπαίδευσης με την οικονομία, με την παραγωγική διαδικασία είναι δεδομένη και συμβαίνει έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή θέλουν να μας πουν ότι υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας και δεν υπάρχει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό να τις καλύψει; Τα κενά στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις πολεοδομικές υπηρεσίες των δήμων είναι επειδή δεν έχουμε γιατρούς, καθηγητές και μηχανικούς; Κι αν υπήρχαν τέτοια κενά, σε καθεστώς ελεύθερης μετακίνησης εργαζομένων, δεν θα καλύπτονταν με αθρόα μετανάστευση και είσοδο εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού; Είναι πλαστό λοιπόν το ερώτημα αν θέλουμε ή όχι τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή. Τα πραγματικά ερωτήματα είναι:
- Από ποια ηλικία πρέπει να σταματάει η γενική μόρφωση και να ξεκινά η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση; Αποτελεί πρόοδο και αναβάθμιση το γεγονός ότι τα επόμενα χρόνια θα δημιουργήσουμε γενιές μαθητών χωρίς απολυτήριο Λυκείου;
- Με ποια οικονομία θέλουμε να είναι συνδεδεμένη η εκπαίδευση; Με μια παραγωγή που έχει στόχο την ικανοποίηση των αναγκών μας ή με μια παραγωγή που έχει στόχο την ικανοποίηση των κερδών για τους λίγους;
- Με ποιους όρους θα συμμετέχει στην παραγωγή ο μαθητής-αυριανός εργαζόμενος; Τι εργαζόμενο έχει ανάγκη η καπιταλιστική οικονομία και κατά συνέπεια τι εργαζόμενο καλείται να προετοιμάσει η εκπαίδευση;
Η επιδίωξη λοιπόν είναι η όσο το δυνατόν πιο νωρίς έξοδος από τη σχολική ζωή μεγάλου αριθμού μαθητών, με ένα σύνολο δεξιοτήτων, που θα δίνει τη δυνατότητα να είναι λειτουργικοί και θα επανακαταρτίζονται με σεμινάρια εντός ή εκτός των επιχειρήσεων ώστε να παρακολουθούν τις εξελίξεις της τεχνολογίας (η δια βίου κατάρτιση-εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων είναι η απάντηση της καπιταλιστικής οικονομίας και φαίνεται ότι ξεκινά από πολύ μικρότερη ηλικία). Αυτό είναι που συμφέρει τις επιχειρήσεις. Αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία κ.α). Είναι γενική κατεύθυνση από την ηλικία των 15 ετών και νωρίτερα να «αποσχολιοποιείται» ένα μεγάλο μέρος των μαθητών και να στρέφεται σε μη τυπική τεχνική εκπαίδευση, πρακτική άσκηση, μαθητεία, τζάμπα εργασία και αργότερα κακοπληρωμένη δουλειά χωρίς δικαιώματα και επανακατάρτιση. Δεν αποτελεί λοιπόν το παρόν ν/σ ελληνική ιδιαιτερότητα, ούτε είναι προϊόν νεοφιλελεύθερων εμμονών του Μητσοτάκη ή της Κεραμέως, ούτε αποτέλεσμα της ανικανότητάς τους. Με το παρόν νομοσχέδιο υλοποιούνται, όπως είπαμε αλλά και όπως συχνά επαναλαμβάνεται μέσα στο ίδιο, οι οδηγίες του ΟΟΣΑ αλλά και η Ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική. Ενδεικτικά παραθέτουμε από τις οδηγίες του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση: «…Σύμφωνα με τα αναγκαία βήματα προς μια υγιή οικονομική και κοινωνική εξέλιξη του 21ου αιώνα προτείνεται το εξής: Εστιάστε σε εκπαιδευτικά προγράμματα ειδίκευσης και πρακτικής άσκησης. Τι χρειάζονται οι μακροχρόνιες σπουδές όταν η πρακτική άσκηση και η ειδίκευση είναι οι παράγοντες που καθιστούν τους νέους αξιοποιήσιμους στο χώρο εργασίας;…»
Τίθενται όμως τα εξής ζητήματα: Πώς αυτά τα παιδιά θα συγκροτούν την προσωπικότητά τους; Δεν πρέπει ο εργαζόμενος να γνωρίζει τους βασικούς νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας; Δεν πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κατανοεί, να ερμηνεύει, να αναλύει τη φυσική και κοινωνική πραγματικότητα και εν τέλει να παρεμβαίνει και να την αλλάζει;
Από τη μια, οι επιχειρήσεις θέλουν έναν άβουλο και πειθήνιο εργαζόμενο που δεν θα’ χει αυτή τη δυνατότητα. Που να αντιλαμβάνεται την εκμετάλλευση, την ανεργία, τα 400 ευρώ, την εργασία χωρίς ρεπό, την ελαστική εργασία χωρίς δικαιώματα ως φυσικά φαινόμενα. Που θα τα βάζει με την κακιά του μοίρα, με το μαύρο ριζικό του χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί τι είναι αυτό που φταίει και ζει σε συνθήκες γαλέρας.
Απ’ την άλλη εμείς θέλουμε έναν μαθητή και αυριανό εργαζόμενο που να έχει στέρεες γνώσεις στην ειδικότητά του, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις της τεχνολογίας και της επιστήμης, αλλά και βασικές γνώσεις γενικής παιδείας (λογοτεχνίας, μαθηματικών, γλώσσας, ιστορίας, φυσικής, κοινωνιολογίας, οικονομίας κ.α), καλλιτεχνική και αθλητική παιδεία, ώστε να συγκροτεί ολοκληρωμένη προσωπικότητα, να καταλαβαίνει τι του γίνεται, να είναι μαχητικός, να οργανώνεται στο σωματείο του, να συγκρούεται με την εργοδοσία, να διεκδικεί την ικανοποίηση των αναγκών του.
Θέλουμε λοιπόν μια ΕΕΚ συνδεδεμένη με την παραγωγή, που να προετοιμάζει έναν τέτοιο εργαζόμενο, γι’ αυτό σήμερα που οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας αυξάνονται συνεχώς, η παραγωγή και ο πλούτος είναι αμύθητος, οι διεκδικήσεις και τα διαχρονικά αιτήματα των σπουδαστών , των μαθητών και των εκπαιδευτικών είναι επίκαιρα και αναγκαία όσο ποτέ. Χρόνια τώρα απαιτούμε:
- Αναβάθμιση των σπουδών της ΕΕΚ
- Σύγχρονα και επαρκή εργαστήρια.
- Νέες σύγχρονες υποδομές
- Σύγχρονο Εξοπλισμό
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού
- Πλήρη εργασιακά και εκπαιδευτικά δικαιώματα κατά την μαθητεία και την πρακτική.
- Πιστοποίηση μέσα στο πτυχίο.
- Ριζικές αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα και τα απαρχαιωμένα βιβλία
- Προγράμματα ώστε να ανταποκρίνονται στις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Αντί για όλα αυτά το νομοσχέδιο είναι μακριά από την ανάγκη για ποιοτική και αναβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση, για πτυχία με αντίκρισμα. Ακόμα και η πρόβλεψη στο προϋπολογισμό του 2021 είναι μειωμένη κατά 33% .
Ας δούμε όμως συγκεκριμένα ορισμένες πλευρές του νομοσχεδίου.
Α. Θεσμοθετούνται οι διετείς μεταγυμνασιακές επαγγελματικές σχολές κατάρτισης (ΕΣΚ) που μαζί με τις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ:
- Θα δίνουν μετά από εξετάσεις πιστοποιητικό επιπέδου 3. Δηλαδή προσόντα και πιστοποίηση, με ακόμα χαμηλότερα επαγγελματικά μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, από το επίπεδο 4 του ΕΠΑΛ.
- Οι μαθητές από την πρώτη μέρα, από τα 15 τους κάνουν πρακτική μαθητεία και παράλληλα παρακολουθούν θεωρητικά εργαστηριακά μαθήματα. Δηλαδή από τα 15 οι νέοι διώχνονται από τα σχολεία και οδηγούνται γρήγορα στην κατάρτιση και την ανήλικη εργασία, που μάλιστα μπορεί να επιδοτείται στις επιχειρήσεις για τζάμπα εργατικό δυναμικό, αφού στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται τίποτα για την αμοιβή της πρακτικής και της ασφάλισης των μαθητών. Τις παραπέμπουν σε υπουργικές αποφάσεις.
- Οι μαθητές αποκόπτονται εντελώς, ακόμα πιο νωρίς από την γενική μόρφωση και από μαθήματα γενικής παιδείας που είναι αναγκαία για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν.
- Οι ΕΣΚ Θα στεγάζονται στα εργαστήρια των Ε.Κ. και των σχολείων, δηλαδή στις ήδη απαρχαιωμένες ελλιπείς υποδομές.
- Οι εκπαιδευτικοί στις ΕΣΚ δεν προβλέπεται ότι θα είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί της επ. εκπαίδευσης, αλλά εκπαιδευτές με αναγνωρισμένο τίτλο σπουδών ή και εμπειροτέχνες με επαγγελματική εμπειρία στο κάθε αντικείμενο.
- Επιπλέον θέλουν να οδηγήσουν τους ενήλικους μαθητές των ΕΠΑΛ και τους αποφοίτους των ΣΔΕ, να μην κατευθύνονται στο ΕΠΑΛ στο οποίο πήγαιναν και για το απολυτήριο λυκείου, αλλά στις ΕΣΚ για δίχρονη κατάρτιση. Έτσι κουμπώνει και η πρόταση του υπουργείου την άνοιξη για το ηλιακό όριο στα ΕΠΑΛ που το πήραν πίσω στο πολυνομοσχέδιο αλλά δεν αποκλείεται να το ξαναφέρουν.
- Κάνουν κι ένα βήμα ακόμα πιο προχωρημένο, οι ΕΣΚ μπορεί να είναι και ιδιωτικές. Δηλαδή αν εδώ στη Σαντορίνη οι μεγαλοξενοδόχοι έχουν ανάγκη από εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό στον κλάδο, θα μπορούν να ιδρύουν μία ΕΣΚ, θα εισπράττουν τα δίδακτρα, θα μπορούν να παίρνουν εργάτες από τη δικιά τους σχολή, με τα δικά τους αναλυτικά προγράμματα, με τζάμπα μαθητεία και εργατικό δυναμικό αφού θα επιδοτούνται για την παραμονή στην εργασία. Εκμετάλλευση απ’ όλες τις μπάντες δηλαδή!
- Εργαλείο για να επιτύχουν και την απαιτούμενη στροφή των μαθητών στις ΕΣΚ, δηλαδή αναγκαστική επιλογή, θα είναι οι συνεχώς αυξανόμενοι ταξικοί φραγμοί με την τράπεζα θεμάτων στα ΕΠΑΛ, και πρώτα από όλα η συνολική επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών.
Β. Δημιουργούν και θεσμοθετούν νέα όργανα σε Περιφερειακό, κλαδικό και κεντρικό επίπεδο (Κ.Σ.Ε.Ε.Κ Κεντρικό Συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και Σ.Σ.Π.Α.Ε. Συμβούλιο Σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά Εργασίας)
- Που θα εισηγούνται τις ειδικότητες της επαγγελματικής εκπαίδευσης
- Θα παρεμβαίνουν στα αναλυτικά προγράμματα
- Θα προωθούν την ανάπτυξη συγκεκριμένων δεξιοτήτων, με βασικό κριτήριο τις εφήμερες ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων.
- Τα όργανα αυτά θα αφορούν ολόκληρη την ΕΕΚ / (ΕΣΚ. ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ, ΙΕΚ) και θα συμμετάσχουν δήμοι, φορείς, εργοδοτικές ενώσεις και η ΓΣΕΕ, δηλαδή οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Θα δημιουργούν λοιπόν αποφοίτους μιας χρήσης με δεξιότητες που σύντομα θα απαξιώνονται. Δεν θα διασφαλίζεται καμία δυνατότητα στην επιλογή της ειδικότητας που επιθυμούν οι μαθητές. Έτσι θα πετύχουν και ένα μέρος του πολυπόθητου στόχου της αποκέντρωσης και αυτονομίας του σχολείου και της εκπαίδευσης. Του σχολείου που θα ψάχνει πόρους και χορηγούς, με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.
Γ. Με την ίδρυση των Πρότυπων ΕΠΑΛ, κατηγοριοποιούν και τις σχολικές μονάδες στην Επαγγελματική Εκπαίδευση.
- Στα πρότυπα ΕΠΑΛ οι μαθητές θα εισάγονται με το βαθμό απολυτηρίου του Γυμνασίου.
- Θα υπάρχουν ειδικά μαθήματα με έμφαση στα οικονομικά – αναπτυξιακά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής.
- Θα υπάρχει άμεση διασύνδεση με τις τοπικές επιχειρήσεις με πρακτική άσκηση μιας ημέρας την εβδομάδα από τους μαθητές.
- Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να έχουν αυξημένα προσόντα, με αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, της εκπαιδευτικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Οι δείκτες και τα πρότυπα αξιολόγησης θα γίνουν οδηγός για τη γενικευμένη εφαρμογή σε όλα τα ΕΠΑΛ.
Δ. Με το νομοσχέδιο προβλέπεται να μην υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις ειδικοτήτων και τομέων στην ΕΕΚ. Και εδώ μπαίνει το ερώτημα τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς των τομέων και των ειδικοτήτων που διδάσκουν σήμερα στα ΕΠΑΛ αφού ένα μέρος των μαθητών θα οδηγείται στις ΕΣΚ. Ανοίγουν δηλαδή το δρόμο ξανά για διαθεσιμότητες και κινητικότητα.
Ε. Επίσης για πρώτη φορά καθιερώνουν την επιλογή διευθυντών , μη εκπαιδευτικών, μια νέα φουρνιά μάνατζερ που θα επιλέγεται από επιτροπές του Υπουργείου.
ΣΤ. Με το νομοσχέδιο γενικεύεται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήρθε για να μείνει. Μάλιστα προβλέπεται σε όλες τις δομές αντικατάσταση μέρους ή όλου του προγράμματος σπουδών από εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Η εμπειρία της τηλεκπαίδευσης όλη αυτή την περίοδο της πανδημίας, επιβεβαίωσε τον αντιπαιδαγωγικό της χαρακτήρα και το γεγονός ότι είναι ανεφάρμοστη στα εργαστηριακά μαθήματα. Είναι διακριτός πλέον ο στόχος τους, μείωση του κόστους της ΕΕΚ με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σεμινάρια εξ αποστάσεως και παρουσιάσεις προγραμμάτων εταιρειών, θα βαφτίζονται αναβάθμιση και εκπαίδευση ως μέρος του αναλυτικού προγράμματος.
Ζ. Προβλέπονται αλλαγές και στα ΙΕΚ
Η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση ήταν πάντα στο στόχαστρο των ιδιωτών, είναι χρυσή μπίζνα με τεράστια κέρδη. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η εισαγωγή με κατατακτήριες των αποφοίτων των ΙΕΚ στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, τη στιγμή που σήμερα το 50% των ΙΕΚ είναι ιδιωτικά. Ταυτόχρονα προβλέπεται το κλείσιμο των μικρών ΔΙΕΚ (δημόσια ΙΕΚ) , κρατώντας όσα έχουν τουλάχιστον 250 σπουδαστές στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και το ελάχιστο 100 σπουδαστές στην υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι ανοίγονται δρόμοι για την αύξηση της πελατείας των ιδιωτικών ΙΕΚ.
Αντί να καταργήσουν την εγκύκλιο που προβλέπει το αίσχος της απλήρωτης και ανασφάλιστης πρακτικής των σπουδαστών, να φροντίσουν η πρακτική να έχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και περίθαλψη, να χρηματοδοτήσουν δομές, εξοπλισμό και εργαστήρια, οδηγούν τους σπουδαστές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και στα νύχια των σχολαρχών με κίνητρο τις κατατακτήριες και την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.
Η. Το πτυχίο από όλες τις δομές ΕΕΚ δε σημαίνει και επαγγελματικά δικαιώματα και για να «ενισχύσουν» τους μηχανισμούς πιστοποίησης που οι εξετάσεις δεν είναι δωρεάν, προβλέπεται στο νομοσχέδιο η πιστοποίηση να διεξάγεται από ιδιωτικούς φορείς, με χαράτσι δώρο στους ιδιώτες. Η σχολή δική τους, το πρόγραμμα σπουδών δικό τους, η πιστοποίηση δική τους αλλά και η τζάμπα εργασία στα χέρια τους. (Δηλαδή το προϊόν – πελάτης μαθητής – εργαζόμενος θα είναι πιστοποιημένος πλήρως στις ορέξεις τους).
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι: Το σύνθημα της κυβέρνησης “από λύση ανάγκης για λίγους , η επ. εκπαίδευση να γίνει συνειδητή επιλογή για τους πολλούς” τελικά έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο. Η διακοπή της σχολικής εκπαίδευσης από την ηλικία των 15 ετών και η πρόωρη στροφή στην κατάρτιση θα είναι λύση ανάγκης για τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών.
Το νομοσχέδιο επομένως δεν ικανοποιεί την ανάγκη για αναβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση με εξειδικευμένες γνώσεις ανάλογα με τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας και την πρόσβαση στην εργασία. Αντίθετα, εξυπηρετεί την φθηνή και εφήμερη κατάρτιση που έχουν ανάγκη η εργοδοσία και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Από αυτή τη σκοπιά, το ν/σ υποβαθμίζει την ΕΕΚ, υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των μαθητών μας.
Η ρήση βρήκαμε παπά να θάψουμε 5-6 για την κυβέρνηση είναι οδηγός. Μέσα στο νομοσχέδιο πρόσθεσαν και άλλα αντιδραστικά άρθρα.
- Νέο τρόπο πρόσληψης αναπληρωτών με πρόσκληση πρόσληψης σε επίπεδο κάθε διεύθυνσης, με όλες τις αντίστοιχες επιπτώσεις. Αποκέντρωση, νέα παραβίαση στους πίνακες, πλήρη εξάρτηση των αναπληρωτών απ τους Διευθυντές εκπαίδευσης, ορθάνοιχτο το παράθυρο για ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις.
- Σε άλλο άρθρο, μετά το στραπάτσο που έφαγαν με την συντριπτική αποχή των συναδέλφων στις εκλογές παρωδία για τα υπηρεσιακά συμβούλια, σχεδιάζουν την κάλυψη των αιρετών που παραιτούνται με διευθυντές σχολείων.
- Με άλλο άρθρο στο νομοσχέδιο χρηματοδοτούν από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας το Αμερικάνικο Ίδρυμα Fulbright, έναν φορέα με πλάτες γιγάντιων επιχειρηματικών κολοσσών για την προώθηση των επιδιώξεων των ΗΠΑ.
Δυναμώνουμε τον συλλογικό αγώνα για πραγματική αναβάθμιση της ΕΕΚ, για σύγχρονη επαγγελματική μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα, πτυχία με αξία. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς και όλοι οι εργαζόμενοι εμποδίζουμε τα σχέδια της κυβέρνηση, ανοίγουμε δρόμο για την ικανοποίηση των συγχρόνων αναγκών μας.
Να προτάξουμε μαχητικά τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας για:
- Ουσιαστική αναβάθμιση της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης
- Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό της ΕΕΚ
- Σύγχρονα και επαρκή εργαστήρια για όλες τις δομές της ΕΕΚ, εξοπλισμός και υποδομές
- Έγκριση όλων των ολιγομελών τμημάτων για να μπορούν οι σπουδαστές να σπουδάζουν στις ειδικότητες που επιθυμούν
- Μαζικές προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών
- Ριζικές αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας,
- Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κατά τη διάρκεια της μαθητείας/πρακτικής άσκησης
- Μόνη προϋπόθεση για τη δουλειά, όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα να δίνονται με το πτυχίο. Κατάργηση της πιστοποίησης.
