Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αναλάβει σήμερα την ευθύνη να φέρει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, διασώζοντάς την κυριολεκτικά από τον γκρεμό στον οποίο την είχαν φέρει οι πολιτικές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ύψιστη υπευθυνότητα και απέδειξε πρώτα από όλα ότι ήταν έτοιμη να κυβερνήσει. Με πρωτόγνωρους ρυθμούς για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα εισάγει μεταρρυθμιστικούς νόμους, διορθώνει νομοθετικά ατοπήματα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πάνω από όλα τηρεί τις υποσχέσεις της στον ελληνικό λαό.
Η ανάπτυξη έρχεται. Αυτή τη φορά κυριολεκτικά και όχι στα λόγια. Με πράξεις, με τολμηρές πολιτικές επιλογές, αξιοποιώντας τεχνογνωσία και διεθνή εμπειρία και σε διαρκή συζήτηση και επικοινωνία με τους φορείς. Η κυβέρνηση προωθεί την ανάπτυξη χωρίς ιδεολογικές εμμονές και αποτινάσσοντας τα βαρίδια παλαιών αντιλήψεων, που είχαν καθηλώσει τη χώρα στο παρελθόν.
Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κινδυνέψαμε να χάσουμε το τρένο της νέας εποχής, να μείνουμε εκτός από την πορεία που απαιτούν οι αναπτυξιακές προκλήσεις της σημερινής εποχής.
Στις αναπτυξιακές προκλήσεις της σημερινής εποχής βασίζονται οι επισημάνσεις που θα ήθελα να κάνω με την τοποθέτησή μου αυτή.
Ως κυβερνητική παράταξη η ΝΔ σχεδιάζει και υλοποιεί σήμερα αναπτυξιακές πολιτικές σε έναν διεθνές περιβάλλον που αλλάζει, σε μία Ελλάδα που πρέπει να αλλάξει. Τι όρους επιβάλλουν οι σύγχρονες αναπτυξιακές προκλήσεις στις πολιτικές αυτές;
Θα ήθελα να επισημάνω 4 σημαντικές αναπτυξιακές προκλήσεις οι οποίες αντίστοιχα καθορίζουν και τους όρους αποτελεσματικότητας των επιμέρους αναπτυξιακών πολιτικών μίας σύγχρονης Ευρωπαικής Χώρας:
- Βιώσιμη ανάπτυξη με αιχμή την «έξυπνη» αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πόρων προς όφελος και του περιβάλλοντος και του ανθρώπου
- Ανθρώπινο Κεφάλαιο στο επίκεντρο
- Αξιοποίηση τεχνολογίας
- Πολιτικές προσαρμοσμένες στις τοπικές ιδιαιτερότητες
Ειδικότερα:
- Βιώσιμη ανάπτυξη με αιχμή την «έξυπνη» αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πόρων προς όφελος και του περιβάλλοντος και του ανθρώπου
Μπορούμε να υλοποιήσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης που μπορεί να θέσει την Ελλάδα στην αιχμή των χωρών που συμβάλουν ενεργά και αποτελεσματικά στην αναγκαία Δράση για το Κλίμα, επιτυγχάνοντας περιβαλλοντική προστασία με παραγωγικό τρόπο, μέσω εναλλακτικών παραγωγικών δραστηριοτήτων. Η ίδια η περιβαλλοντική προστασία μπορεί να προσφέρει νέες προοπτικές στην ανάπτυξη: νέες ή αναμορφωμένες δραστηριότητες, νέες θέσεις εργασίας
Είναι μία πρόκληση που έχουμε πλέον την ωριμότητα ως κοινωνία και έχουμε και τα εργαλεία να πετύχουμε.
Θα ήθελα να επισημάνω, ως παραδείγματα, δύο κλάδους, δύο πτυχές του νέου μοντέλου ανάπτυξης, την ενέργεια και τον τουρισμό:
(αα) Στην ενέργεια: Μπορούμε να επενδύσουμε στην ενεργειακή εξοικονόμηση, στην αποθήκευση ενέργειας και να αλλάξουμε το ενεργειακό μείγμα της χώρας, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογικές λύσεις στις ΑΠΕ και στην εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας (ενέργεια από βιοαέριο, βιομάζα, καύση απορριμμάτων. Παντού απαιτείται μέτρο και σχεδιασμός, ώστε η ενεργειακή παραγωγή να γίνεται με σεβασμό σε όλα τα διακυβεύματα (στη δημόσια υγεία, την αγροτική παραγωγή, στη φέρουσα ικανότητα του τοπίου)
(ββ) Στον τουρισμό: Ο βιώσιμος τουρισμός είναι το μοντέλο τουρισμού που ταιριάζει στην Ελλάδα με τον περιβαλλοντικό και πολιτιστικό πλούτο της και ειδικά στις Κυκλάδες, από όπου προέρχομαι. Στην ουσία, βιώσιμος τουρισμός είναι ο τουρισμός που βασίζεται στην προσφορά ποιοτικής εμπειρίας για τον επισκέπτη, αναδεικνύοντας και αξιοποιώντας το περιβάλλον, το τοπίο και τον πολιτισμό του τόπου. Παράλληλα, δίνονται ευκαιρίες σε όλους στον τόπο υποδοχής για να αποκτήσουν εισόδημα καθώς η προσφορά εμπειριών ανοίγει το πεδίο για νέες τουριστικές υπηρεσίες δίνοντας τη δυνατότητα για απασχόληση και νέα έσοδα.
(β) Ανθρώπινο Κεφάλαιο στο επίκεντρο
Στη νέα εποχή της εξελισσόμενης τεχνολογίας ο άνθρωπος έχει τεθεί στο επίκεντρο. Επένδυση στην εκπαίδευση και στην καλλιέργεια δεξιοτήτων ώστε να ανταποκρίνονται οι άνθρωποι σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον. Ποτέ άλλοτε οι αλλαγές δεν ήταν τόσο βαθειές και τόσο συχνές. Δεν είναι τυχαίος ο όρος της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
Έχουμε χρέος στο νέο μοντέλο ανάπτυξης να συμπεριλάβουμε σημαντικές επενδύσεις για το ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας, όχι μόνο για να αποτρέψουμε ή να αντιστρέψουμε το brain drain αλλά και για την ενίσχυση όσων μένουν: (α) με διασφάλιση ποιότητας της επαγγελματικής εκπαίδευσης αλλά και της επαγγελματικής κατάρτισης, (β) με στήριξη των εκπαιδευτικών οργανισμών για προγράμματα δια βίου μάθησης, (β) με στήριξη των νησίδων αριστείας στα ελληνικά ΑΕΙ
Έχουμε χρέος να θεωρήσουμε ως μέρος του αναπτυξιακού μοντέλου και την εκπαίδευση όσων θα συμμετέχουν στην ανάπτυξη της χώρας σε 1-2 δεκαετίες, των παιδιών μας δηλαδή. Σύμφωνα με τη νέα έκθεση του ΟΟΣΑ, οι επιδόσεις των ελλήνων μαθητών στο δείκτη PISA είναι απογοητευτικές[1]. Το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει. Η βελτίωσή του πρέπει να είναι προτεραιότητα, αναπτυξιακή προτεραιότητα.
(γ) Αξιοποίηση της τεχνολογίας
Σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία προσφέρουν λύσεις και ανοίγουν νέες προοπτικές. Απαιτείται να αξιοποιήσουμε με το βέλτιστο τρόπο συνεργασίες με τους επιστημονικούς και ερευνητικούς φορείς της χώρας που διαθέτουν ένα πολύτιμο κεφάλαιο γνώσης και ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο.
Η τεχνολογία προσφέρει λύσεις για την ενίσχυση της αποδοτικότητας παραδοσιακών κλάδων δραστηριότητας (αγροτικός τομέας, ενέργεια, μεταποίηση, υπηρεσίες) και δημιουργούν νέους κλάδους όπως πχ (α) στο πεδίο της κυκλικής οικονομίας ή (β) στο χώρο της πληροφορικής με τα επιμέρους πεδία που έχουν αναδειχθεί.
- Πολιτικές προσαρμοσμένες στις τοπικές ιδιαιτερότητες
Η Ελλάδα δεν είναι παντού η ίδια και αυτό είναι ο πλούτος της. Η πρωτεύουσα, η συμπρωτεύουσα, πόλεις με ιδιαιτερότητες, νησιωτική Ελλάδα, ορεινή Ελλάδα, Ελλάδα του κάμπου. Το μωσαϊκό είναι πλούσιο. Ακόμα και το περιβάλλον της Ελλάδας το αναδεικνύει αυτό καθώς είμαστε μία από τις χώρες του κόσμου με την πιο πλούσια βιοποικιλότητα
Αντίστοιχα πλούσιες και οι διαφορές. Η πρόκληση είναι η σύνθεσή τους.
Η ωριμότητα στις αναπτυξιακές πολιτικές απαιτεί να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις διαφορές. Να χαράζουμε πολιτικές λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες, σε συστηματική συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και σε συνεχή διάλογο με τους τοπικούς φορείς.
Αλήθεια τι προκλήσεις έχει η υιοθέτηση νέων τεχνολογιών ή τι προκλήσεις αντίστοιχα έχει η επιμόρφωση και ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου σε μία μικρή πόλη, σε ένα μικρό νησί, σε ένα μεγαλύτερο νησί, σε έναν ορεινό δήμο,; Είναι τα δεδομένα ίδια για όλους;
Δεν είναι και αυτό οφείλουμε να το λάβουμε υπόψη μας, σχεδιάζοντας και πολύ περισσότερο υλοποιώντας πολιτικές στις οποίες θα λαμβάνουμε υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Προσωπικά θα προωθώ συστηματικά την νησιωτική διάσταση στις πολιτικές, με τη φιλοδοξία να υιοθετηθεί κάποια στιγμή η ρήτρα νησιωτικότητας στις αναπτυξιακές πολιτικές της χώρας
