Ήθελα να γράψω πολλά για τον Λευτέρη. Με αυτόν πέρασα μια από τις παραγωγικότερες περιόδους της ζωής μου. Γράψαμε μαζί ένα σχέδιο προτάσεων για το μέλλον της Σαντορίνης. Ήταν 13.000 λέξεις. Το πήρε ένας υπουργός, στα χέρια του (Ο Κώστας Σκανδαλίδης). Λέει, ήμουν μπροστά. Αυτό δεν είναι Δημοτικό Πρόγραμμα. Είναι Κυβερνητικό. Το πήρε μαζί του.
Με τον Λευτέρη Γύζη, διαφωνούσαμε. Δημιουργικά. Με έναν κομπιούτερ χειρός (Toshiba) μετουσιώναμε τις διαφωνίες μας σε συν αντίληψή.
Δημιουργικός, προοδευτικός και έντιμος. Θα δημοσιεύσω , απλά, την τελευταία του συνέντευξη. Μόλις η οικογένειά του ξεπεράσει το σοκ του αιφνίδιου χαμού του, περισσότερα. Για την ώρα;. Ένα δακρυσμένο αντίο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΡΑΣΣΟΣ
