Γράφει ο Πλοίαρχος Γ.Δαρζέντας
ΕΝ ΣΙΩΠΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΜΑΙ .ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΕΝΟΧΛΩ ,ΑΛΛΑ ΠΟΝΩ , ΝΟΣΤΑΛΓΩ ,ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΩ ΚΑΙ ΦΛΕΓΟΜΑΙ και λέω στην υγειά μας……. Το καλό Σαντορινιό κρασί… θέλει κόπο… και όχι μόνο τρόπο…!!
Είναι στιγμές, είναι φορές που οι θύμησες μου είναι ευλογημένες… και αρκετές φορές, που το δισάκι μου με προβληματίζει… Ίσως γιατί αδυνατώ να επιλέξω μόνο ομορφιές…
Γιατί; Μα πολύ απλά, γιατί η ζωή μας δεν είναι ποτέ μόνο με ροδοπέταλα διανθισμένη… Αυτό που θέλει η καρδιά μου είναι να αναφερθώ στους αγρότες του χωριού μου, που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, με την καλλιέργεια της τομάτας, του κριθαριού και περισσότερο με την καλλιέργεια των αμπελιών, με την ανατροφή του γαϊδάρου και της αίγας και που δεν την μπέρδεψαν ποτέ με τράγο!.
Τελείωσαν οι αλμυρές μου περιπέτειες και γύρισα στην πατρίδα μου, κοντά σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Θυμήθηκα πολλά της τότε εποχής, γνώρισα και μίλησα με τους νέους και μεσήλικες της εποχής του φευγιού μου.
Γλυκές φυσιογνωμίες, σοφές κουβέντες για την ζωή τους, μετρημένα λόγια για ότι έζησαν και ζουν. Απορημένοι ρωτούν και ανησυχούν λέγοντας.. «κα βρε ήντα γίνεται με όλα αυτά που ακούμε και μαθαίνουμε από τσις τηλεοράσεις;;
Για τσι φωτιές και τα αποδέλοιπα …Πώς κατάντησε έτσι η κοινωνία μας;; Ήντα θα γίνουν τα παιδιά μας;;» Τι να πω;; Σιωπώ για να ακούγομαι… Τους κοιτώ κατάματα με το βλέμμα μου γεμάτο ανησυχία.. και απαντώ.. «Κα μα όλα θα σάξουν Νικολό..», ήντα άλλο να πω;.
Ήταν πολλοί, ήταν μοναδικοί, ήταν γλυκύτατοι, και το κυριότερο σοφοί για την ζωή και την καλλιέργεια της Θηραϊκής γης. Η έλλειψη νερού και οι δυνατοί άνεμοι επηρέαζαν και την καλλιέργεια και την παραγωγή και βεβαιότατα την ζωή τους, αλλά και την διατροφή τους.
Έφυγαν κουρασμένοι, αλλά ευτυχισμένοι για ότι δημιούργησαν και ότι άφησαν παρακαταθήκη σε εμάς.
Πριν αρκετά χρόνια χρόνια ήταν δίπλα μου ο θυμόσοφος Ηλίας, ο Αγγελέτος που έφυγε , ο νέος Χριστόφορος και ο Πρόεδρος Χριστόφορος, ο Νικολός και ο Δημήτρης ο Φύτρος και ο πρεσβύτερος Σαμψών ο Φύτρος με ένα τεράστιο δισάκι θύμησες, ενώ δεν μπορώ να λησμονήσω τον αγαπημένο μου Τζώρτζη τον Φύτρο που και αυτός μας εγκατέλειψε.. Είναι όλοι τους ανάμεσα μας για να μας θυμίζουν αξίες ζωής… προσπάθειες και αγώνες επιβίωσης….ΑΥΤΟ ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ..ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ…….
Η αλήθεια είναι ότι με ορισμένους ανθρώπους διαφωνείς σε πολλά σε πάρα πολλά, όμως πρέπει και επιβάλλεται να ξεχωρίζεις την σοφία και την εμπειρία, από την πολιτική και οικονομική σκέψη και άποψη. Γιατί; Μα σας νοιώθω, σας αισθάνομαι απορημένους… Είναι πολύ απλό.. εγώ τούς θαύμαζα και τους θαυμάζω…ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…για την επιμονή τους στη δημιουργία μιας αγροτικής ευταξίας.. ενός νοικοκυριού για την Θηραϊκή γη και τους ανθρώπους της.
Τελειώνοντας, αναρωτιέμαι… Δεν θα ήταν ευλογία οι νεότεροι να τους ακολουθήσουν;;; Υπάρχουν;;;; επιθυμούν;;;;θέλουν…;;; Εδώ είναι το θέμα!…. ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ για να υπάρχουν και τα επόμενα χρόνια αμπέλια και καλό Σαντορινιό Κρασί….
Petros Prekas και 1 ακόμη
