Ένα βλέμμα στην ιστορική και πνευματική ζωή της ανθρωπότητας ή μια πρόχειρη ανάλυση της προσωπικής μας πείρας αρκεί να μας πείσει πόσο βαθιά ριζωμένος στην ψυχή του ανθρώπου είναι ο πόθος της αθανασίας και της ζωής, αν και γεννιόμαστε και ζούμε σε έναν τόπο όπου βασιλεύει η φθορά και ο θάνατος.
Ζούμε επίσης σε έναν κόσμο που έχει γευτεί τους καρπούς του ουμανισμού, που συνέχεται από τις οδύνες τεράστιων οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών μετασχηματισμών, που γνωρίζει το μεγαλείο και την αθλιότητα του ανθρώπου και δεν ικανοποιείται με απλά λογικά σχήματα και ξερή ηθικολογία, που τον στερούν από άξιους καρπούς των πλουσίων και πολύτιμων δυνάμεων που αναντίρρητα εμπερικλείει.
Έτσι το μυστήριο της Ανάστασης του Χριστού, η συντριβή δηλαδή της δύναμης της φθοράς και του θανάτου καταλαμβάνει και πάλι αυτές τις μέρες της γιορτής του Πάσχα το κέντρο της Χριστιανικής σκέψης και ζωής.
Μέσα στο φως της Ανάστασης η ζωή του ανθρώπου αποκτά περιεχόμενο, ο μόχθος νόημα, η προσπάθεια τον σκοπό, η αρετή και η αλήθεια του σημασία.
Εύχομαι σε όλους και όλες σας Καλή Ανάσταση και Αναστάσιμες Μέρες.
