Κοινός ο αγώνας και ο συντονισμός των εργαζομένων απέναντι στην ενιαία αιτία των προβλημάτων τους (VIDEO – ΦΩΤΟ
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στο πλαίσιο της επίσκεψης του στη Σαντορίνη συναντήθηκε με αντιπροσωπείες του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Θήρας, του Σωματείου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Θήρας, της ΕΛΜΕ και του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Σαντορίνης οι οποίες μετέφεραν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στο νησί.
Οι συνδικαλιστές του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού επισήμαναν ότι πίσω από τα πεντάστερα ξενοδοχεία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων του τουρισμού, τον πλούτο και τη χλιδή στη Σαντορίνη, βρίσκεται η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που επικρατούν. Όπως ειπώθηκε κυριαρχούν τα 12ωρα και 14ωρα χωρίς ξεκούραση, δηλαδή ρεπό, με ελάχιστες αποδοχές. Οι εργοδότες αναγκάζουν εργαζόμενους να διαμένουν μαζί 4 και 5 άτομα στο ίδιο δωμάτιο ακόμα και χωρίς τουαλέτα κά. Επιπλέον η Επιθεώρηση Εργασίας στη Σαντορίνη έχει κλείσει από το 2013, ενώ το ΣΕΠΕ Νάξου που είναι υπεύθυνο για 12 νησιά ανάμεσά τους και η Σαντορίνη έχει μόλις δύο υπαλλήλους!
Οι εργαζόμενοι του Σωματείου στο νοσοκομείο του νησιού, επισήμαναν ότι το νοσοκομείο που καλείται να καλύψει τις ανάγκες ενός νησιού με εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες τη θερινή σεζόν και πάνω από 25 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους, έχει ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες όπως παθολόγους, πνευμονολόγους, ενώ ο καρδιολόγος που ήρθε στο νοσοκομείο προ ημερών στάλθηκε μόνο για 15 μέρες! Πρόκειται για το νοσοκομείο, όπως αναφέρθηκε από τους εργαζόμενους, που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε μετατρέψει σε ανώνυμη εταιρία και το εμφάνιζε ως «πιλότο» και για τα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας, για τα οποία τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου είναι αντιμέτωποι με τη μεγάλη ακρίβεια και τα πολύ υψηλά ενοίκια των 500 και 600 ευρώ και «δεν βλέπουν την ώρα να φύγουν». Ενώ αυτά που ανθούν από όλη αυτή την κατάσταση στη δημόσια υγεία του νησιού είναι τα ιδιωτικά διαγνωστικά και ιδιωτικά πολυιατρεία.
Οι εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ ανέδειξαν πόσο ακριβό είναι το κόστος ζωής στη Σαντορίνη για τους εκπαιδευτικούς, φέρνοντας ως παράδειγμα τις πανάκριβες μετακινήσεις και τα ενοίκια. Όπως τονίστηκε δεν μπορούν οι εκπαιδευτικοί, που δεν έχουν στο νησί μόνιμη κατοικία, να ανταποκριθούν. Ενώ απαίτησαν να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα από κυβέρνηση, υπουργείο και δήμο, για να εξασφαλιστεί η στέγασή τους σε συνδυασμό με τη μονιμοποίηση των αναπληρωτών και την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης που κάνουν τη ζωή των εκπαιδευτικών ακόμα πιο δύσκολη.
Αντίστοιχα, οι εκπρόσωποι του Σωματείου των Εργαζομένων του δήμου Σαντορίνης, επισήμαναν ότι όλες οι υπηρεσίες στο νησί είναι υποστελεχωμένες, καθώς συνεχίζεται η μείωση του προσωπικού. Τα κενά αυτά δεν μπορούν να καλυφθούν με την πρόσληψη εργαζομένων με 2μηνες και 4μηνες συμβάσεις. Όπως σημειώθηκε το 2008 ήταν 160 οι μόνιμοι υπάλληλοι και τώρα που οι ανάγκες του νησιού διαρκώς αυξάνονται καθώς αυξάνεται ο τουρισμός, είναι 116 οι μόνιμοι υπάλληλοι. Τονίστηκε ακόμα ότι όσοι δεν έχουν δική τους στέγη «ό,τι παίρνουμε το δίνουμε στο νοίκι», όπως ειπώθηκε. Αυτή η ζοφερή κατάσταση με την ακρίβεια σε συνδυασμό με το θέμα της Υγείας που καίει το νησί, κάνει τη ζωή των εργαζομένων της Σαντορίνης «κόλαση».
Το ΚΚΕ δίνει τον αγώνα με όλες του τις δυνάμεις
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε πως «τα ζητήματα είναι κοινά για όλους, άσχετα που δουλεύει ο καθένας, σε ποιον κλάδο, σε ποιον τομέα, υπάρχει κοινή συνισταμένη που είναι η αιτία των προβλημάτων, που δημιουργεί αυτά τα ζητήματα. Οι διεκδικήσεις σας είναι απόλυτα δίκαιες, δεν υπάρχει περίπτωση κανένας να πει ότι δεν είναι δίκαιες. Το πρόβλημα αρχίζει και δημιουργείται μετά με τα πολιτικά κόμματα, τις κυβερνήσεις, αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες των εργαζομένων και της χώρας στο πως θα τα λύσουν, τι διέξοδο θα δώσουν, τι μέτρα θα πάρουν κι αν θα τα υλοποιήσουν. Τότε αρχίζει το “μεγάλο παραμύθι”: πότε είναι οι αντοχές της οικονομίας, αφού τη μια είναι η κρίση, μετά έρχεται ο πόλεμος, πριν η πανδημία, και οι δυσκολίες δεν τελειώνουν ποτέ.
Οι αντοχές της οικονομίας βέβαια αφορούν πάντα τους εργαζόμενους, ποτέ δεν αφορούν τους μεγάλους, το μεγάλο κεφάλαιο. Εκεί δημιουργείται το ζήτημα: τι αυξήσεις θα δοθούν στους μισθούς, τι προσλήψεις θα κάνουμε για να έχουμε αρκετούς γιατρούς και υποδομές στα νοσοκομεία, για να είναι η εκπαίδευση επαρκής σε δασκάλους, σε καθηγητές με σχολεία κατάλληλα για τα παιδιά μας και τι επίπεδο μόρφωσης τους παρέχουμε και πως δεν θα πληρώνει πάλι ο οικογενειάρχης που δεν έχει δουλειά.
Ή πως συμπεριφέρεται η μεγαλοεργοδοσία στους εργαζόμενους, τους εποχικούς του τουρισμού όπου η κατάσταση είναι απαράδεκτη, μιλάμε για “γαλέρα”. Έτσι είναι η κατάσταση σε αυτό που λέμε “μεγάλη βιομηχανία της Ελλάδας”. Και είμαστε σε μια φάση όπου μετά από μια δεκαετή οικονομική κρίση με μια μικρή ανάκαμψη “κανά” χρόνο, ήρθε η πανδημία που συνέβαλε να βυθιστεί η χώρα σε κρίση, μετά έρχεται και ο πόλεμος με νέα κρίση και ενεργειακή αυτή τη φορά και επισιτιστική πιθανόν τα επόμενα χρόνια και πάντα το υποζύγιο είναι οι εργαζόμενοι, ο λαός και όχι βέβαια αυτοί που δεν ξέρουν τι έχουν.
Γιατί εδώ που τα λέμε και μέσα στην κρίση και μέσα στην πανδημία οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, οι όμιλοι κέρδισαν τρελά λεφτά, είχαν τεράστια κερδοφορία, το ξέρετε, όπως το ξέρει όλη η κοινωνία ενώ μειώνονταν οι μισθοί, τα επιδόματα, άλλες κοινωνικές παροχές, πλήρωναν φόρους ενώ φοροαπαλλαγές πάλι για τους εφοπλιστές και για τους λίγους.
Απ’ αυτή τη σκοπιά θεωρούμε ότι ο αγώνας είναι κοινός, αυτόν τον αγώνα εμείς ως κόμμα δίνουμε, με αυτές τις δυνάμεις που έχουμε μέσα στη Βουλή, έξω απ’ αυτήν στους αγώνες, γιατί θεωρούμε ότι το κύριο είναι ο αγώνας και ο συντονισμός του αγώνα γιατί η αιτία των προβλημάτων των εργαζομένων στη Σαντορίνη είναι κοινή με αυτή που αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας».
