ΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΜΑΣ ….. Ήταν….ΑΚΟΥ ΗΤΑΝ …ΘΕΕ ΜΟΥ… η ζωή όλου του νησιού ,ήταν η ομορφιά της φύσης ,ήταν η κρυφή ερωμένη του αγρότη ,ήταν η αμπελιά μια ζωγραφιά ,ήταν μια κοπέλα με όμορφες πλεξούδες και πράσινη φορεσιά.. Ήταν το αμπέλι του νοικοκύρη αγρότη η ψυχοθεραπεία του, ήταν όλη του η ζωή ,ήταν η βασική οικονομική τροφοθήκη της οικογένειας του, πουλώντας τα σταφύλια η το κρασί που έκανε….. Θεέ μου τι μυρωδιά, τι γεύση ,τι ποιότητα ,τι ομορφιά, τι άρωμα…κα βρε Γιώργη θα μου πουν οι φίλοι τρεζάθηκες πάλι και ήπιασες την πέννα και ξεστριφαλιάζεις τσι αμπελιές που απόμειναν και γράφεις μελωδίες;;…κα μα μπας νομίζεις ότι γροικούν ηντα λες και γράφεις….ααα καημένο μου παιδί με τση τρεζάδες σου από τα θαλασσό κύματα και τα μαρούγια πηες τσι πεζούλες και στο κάμπο τσι ανάληψης ,κα για κουνήσου να ξεκουτρουνιαστείς μου είπε ο ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ΜΟΥ από το τηλέφωνο συγκινημένος ,διότι του είπε η εγγονή του ότι αρέσει η κισηρογραφή μου…ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ ΨΥΧΗΣ ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ… Κα βρε τρεζέ αλατό παστωμένε ηντα σαι ο Καζαντζάκης η ο Καββαδίας ….αντε μη πω τι αλατοπιπερώσαμε προχθές με μπόλικο κρεμμύδι…ΑΡΧΙΜΑΓΕΙΡΑ… Να είσαι καλά παππούλη μου γλυκέ ,μοναδικέ…Ενθυμούμαι και συγκινούμαι ,αναλογίζομαι και νοσταλγώ ,αναπολω τις αγνές ομορφιές και συμπεριφορές ανθρώπων και ζώων και δακρύζω ….ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ…αλήθεια και ζώων και δακρύζω και συγκρίνω εποχές και ανθρώπινες αγάπες .Ο τρύγος μια γιορτή με τραγούδια και παιδικές φωνές.. ΜΗΝ ΑΠΟΡΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ;;ΒΟΛΤΑΡΙΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΕΦΡΙΞΑ… Όλη η οικογένεια ΛΟΙΠΌΝ με ένα φερεντίνι και ένα καλάθι από λυγαριά για το μάζεμα των σταφυλιών ,όλη η οικογένεια στην γιορτή της βεντέμας…ΗΤΑΝ ΓΙΟΡΤΗ.. και βέβαια ήταν τα σταφύλια μαζί με τις ντομάτες και το κριθάρι ,τον αρακά, τα κουκιά ,τα γουλοπόρυχα και η φάβα οι σοδειές τους…ήταν όλη τους η ζωή όλη ,όλη, όλη .Αυτά τα λίγα είναι από της θύμησης μου το δισάκι , πολύ λίγα απειροελάχιστα .Αυτές τις ομορφιές θυμάμαι αυτές τις θύμησες αναπολώ και ονειρεύομαι ομορφιές και απεφασίσθει όχι άλλο βλεφάριασμα ,όχι άλλη διαδρομή και περίσκεψη .Τα αμπέλια θυμάμαι ,τι καλλιέργεια σκέφτομαι το πάστρεμα μετά τον τρύγο το τύλιγμα την κλάδα ,το πρώτο ζευγάρι με το λάκισμα ,το διαλέτρι και το τριαλετρι ,τα αμπελοφάσολα και τση καρδαμίδες αγνά όλα όπως οι καρδιές των ανθρώπων της εποχής .Τα ριμίδια (αγροτικοί δρόμοι) πεντακάθαρα και άνετα για την ασφαλή διέλευση πεζών και οχημάτων .
(γαϊδουριών).ΤΏΡΑ δεν υπάρχει πράμα ΓΙΑΝΤΑ??.Αμε ρώτα ήντα να σου πω εγώ …Μήπως γνωρίζει κανείςςςς??.Σας διαβεβαιώ ουδείς δεν γνωρίζει ΠΡΑΜΑ ουδείς .Και μη διερωτηθειτε τι θέλω να γράψω και να πω για τσου αμπελώνες ΄ΘΕΛΩ ΠΟΛΛΑ ….ΕΝΑ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΊΝΑΙ …ΦΊΛΟΙ μου . Καλή δημιουργική χρονιά με περισσότερη αγάπη και λιγότερη χοληστερόλη.