Για τους πολίτες είναι δύσκολο να διακρίνουν τη συμβολή της νυν και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συνήθως θυμούνται ποιος έκοψε την «κορδέλα» ακόμη και σε ημιτελή έργα.
Όμως υπάρχουν ορισμένες περιοχές διακυβέρνησης όπως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν την ευθύνη από την αρχή έως σήμερα. Ας δούμε λοιπόν ορισμένα παραδείγματα.
-
Το μεταναστευτικό
Η υποτιθέμενη ανθρωπιστική προσέγγιση της αριστεράς κατέληξε στην ντροπή της Μόριας και των άλλων κέντρων κράτησης.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ανθρωπιστικής αλληλεγγύης της αριστεράς, η οποία βεβαίως και συνοδεύεται από την επίσης ντροπιαστική έρευνα της OLAF για τη διαχείριση μέρους του 1,6 δις ευρώ που διατέθηκε στην Ελλάδα από τους ανάλγητους δανειστές.
Εν ολίγοις ΜΚΟ, προβληματικές απευθείας αναθέσεις, πορνεία, ναρκωτικά, ανθρώπινη εκμετάλλευση και έλλειψη νομιμότητας και ελέγχου οδήγησαν όχι μόνον στην παραίτηση κορυφαίων (αριστερών) αξιωματούχων, αλλά κάνουν σήμερα την ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ να φαίνεται πεντάστερο ξενοδοχείο σε εξωτικούς τόπους.
-
Τράπεζες
Χάθηκε η πλειοψηφία του δημοσίου μέσου του ΤΧΣ διότι η ζωή απέδειξε ότι οι δεξιοί κρατικοποιούν τις τράπεζες ενώ οι αριστεροί τις χαρίζουν σε ιδιώτες. Το 2013 ανήκε στο Ελληνικό δημόσιο ποσοστό από 81% έως 93% των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, ενώ σήμερα τα αντίστοιχα ποσοστά είναι από 2,4% έως 40%.
Η αγοραία αξία των τραπεζών το 2014 ήταν 25 δις ευρώ ενώ σήμερα περίπου 5 δις ευρώ.
Δηλαδή οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έκαναν τις τέσσερις τράπεζες μία!
Δεν μας εκπλήσσει όμως, διότι κατά δήλωση Σκουρλέτη οι τράπεζες δεν ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς είναι αδύνατον στους κυβερνώντες να κατανοήσουν ότι οι τράπεζες είναι ο καθρέφτης της οικονομίας και αυτό αφορά όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες.
Γι’ αυτό και βλέπουμε τα spreads να είναι απαγορευτικά, γι’ αυτό και τα μαξιλάρια του Τσίπρα δεν έχουν καμία σημασία για τους επενδυτές και τις αγορές.
Διότι αυτοί βλέπουν την οικονομία και ο καθρέφτης είναι οι τράπεζες.
-
Συνταξιοδοτικό
Όμως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την επική διαπραγμάτευση Βαρουφάκη αναγκάσθηκαν εκτός της παγκοσμίου φήμης κωλοτούμπας, να επινοήσουν και παγκόσμιες πρωτοτυπίες.
Όταν ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν τις περικοπές των συντάξεων διαλαλούσαν τα περίφημα αντίμετρα. Όταν όμως βρήκαν την ευκαιρία της ανταλλαγής του Σκοπιανού με τις συντάξεις, καταράστηκαν την ψήφο τους στη Βουλή και βεβαίως ξέχασαν τα αντίμετρα.
Μετά σκέφτηκαν ότι ίσως με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης μπορούσαν να έχουν ολίγο από συντάξεις και ολίγο από αντίμετρα.
Παρόλα αυτά αναμένουν τις αποφάσεις των δανειστών, που κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί ανακατεύονται εφόσον κατά Τσίπρα έχουμε βγει από τα μνημόνια και ανακτήσαμε την Εθνική μας Κυριαρχία.
Μέχρι να αποφασίσουν όμως οι δανειστές η Ελληνική Κυβέρνηση καταρτίζει διπλούς προϋπολογισμούς, σαν τα διπλά βιβλία του δημάρχου Πολλάκη, ή τα διπλά βιβλία κάθε απατεωνίσκου με πειραγμένη ταμειακή μηχανή.
Με αυτές τις μεθόδους Τσίπρας, Τσακαλώτος και Σία περιοδεύουν σε διάφορα παγκόσμια forums ζητώντας στους επενδυτές να τους εμπιστευτούν. Αλλά ούτε ο Καλογρίτσας δεν τους εμπιστεύεται πλέον.
Εν τω μεταξύ έχουμε και την παγκόσμια πρωτοτυπία.
Συνταξιούχους ΠΚ (προ Κατρούγκαλου) και ΜΚ (μετά Κατρούγκαλου).
Για τους πρώτους προφανώς κανείς δεν μιλάει διότι είναι λιγότεροι από τους δεύτερους. Για τους δεύτερους ζυγίζουμε τα πράγματα σε σχέση με το Σκοπιανό, αλλά ευχόμαστε ταυτόχρονα γρήγορα να γίνουν συγκάτοικοι του Αγίου Πέτρου.
Υπάρχουν και πολλά άλλα παραδείγματα αυτοτελούς κυβερνητικής διαχείρισης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όπως το 3ο και 4ο μνημόνιο, τα εθνικά θέματα, οι Γκεμπελικές δραστηριότητες στα ΜΜΕ, η παιδεία, η κατάργηση της έννομης τάξης και ασφάλειας των πολιτών, η καταβαράθρωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, η διόγκωση του δημόσιου τομέα, η υποθήκευση της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια, τα διάσημα πλέον υπερπλεονάσματα τα οποία ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται σαν υπεραπόδοση της οικονομίας και πλήθος άλλων περιπτώσεων που εκπορεύονται από τις αυταπάτες και τις ιδεολογικές στρεβλώσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Το συμπέρασμα είναι ένα:
Με ότι κι αν ασχολήθηκαν έφεραν την καταστροφή.
Η καταστροφή αυτή θα επιτείνεται από την μανιώδη αγκίστρωση στις καρέκλες τους, που εκ των πραγμάτων οδηγεί σε μία μακρόσυρτη προεκλογική περίοδο.
Η λύση είναι μία και απλή.
Να οδηγήσουν την χώρα στις εκλογές.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος, ώστε με την επερχόμενη πολιτική αλλαγή, να επιστρέψει η χώρα κατά το δυνατόν γρηγορότερα στην κανονικότητα.
Κάθε καθυστέρηση έχει κόστος και το κόστος βαρύνει όλους εμάς.
Γιώργος Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.