Η βία κατά των γυναικών βρίσκεται στο στόχαστρο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της εδώ και 43 χρόνια. Η ΟΓΕ αντιπαλεύει κάθε μορφή βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Αντιπαλεύει κάθε μορφής βία που εντείνει τη γυναικεία ανισοτιμία και τσακίζει τα δικαιώματα των γυναικών. Αναδεικνύει που βρίσκεται η ρίζα της και προβάλλει τις διεκδικήσεις της.
Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική, λεκτική, ψυχολογική κακοποίηση μέσα στην οικογένεια. Δεν περιορίζεται στην πορνεία, στο εμπόριο γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, όπως προβάλλουν, ιδιαίτερα με αφορμή την παγκόσμια ημέρα, κυβερνήσεις, Ευρωπαϊκή Ένωση και φεμινιστικές ΜΚΟ. Για ακόμα μια χρονιά με εκδηλώσεις και φωταγωγίες θα διακηρύξουν το υποκριτικό ενδιαφέρον τους για τη βία κατά των γυναικών, την ίδια στιγμή που η πολιτική τους καθιστά τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου τα μεγαλύτερα θύματα της εργοδοτικής και κρατικής βίας, που τρέφει και γεννά τη βία και μέσα στην οικογένεια.
Μας λένε να “υψώσουμε φωνή” για την ενδοοικογενειακή βία, αλλά να μη βγάλουμε τσιμουδιά για τη βία που σφαγιάζει τα δικαιώματά μας, ενώ την ίδια στιγμή στο όνομα των “ίσων ευκαιριών” βιώνουμε την πιο άγρια εκμετάλλευση. Πρόκειται για τη βία που κάνει πιο εύκολες τις απολύσεις για την εργοδοσία, που μειώνει έως και 25% το μέσο μισθό, που γενικεύει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που διευρύνει το δουλεμπόριο εργαζομένων μέσω των αντίστοιχων γραφείων, που επιδιώκει να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση.
Πρόκειται για τη βία που επιδιώκει να διασφαλίσει “σιγή νεκροταφείου” μέσα στα πανεπιστήμια για να διευκολύνει την επιχειρηματική δράση. Πρόκειται για τη βία της νέας κυβερνητικής επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, με τη μετατροπή των συντάξεων αποκλειστικά σε ατομική υπόθεση των εργαζομένων. Πρόκειται για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης της ΝΔ που βαθαίνουν το νομικό αντεργατικό οπλοστάσιο που της κληρονόμησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και αφορούν πρώτα και κύρια τις γυναίκες που είναι πρωταθλήτριες στην ανεργία, στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, Αυτό το νομικό οπλοστάσιο τις αφήνει στο έλεος της εργοδοτικής βίας χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με απουσία μέτρων προστασίας της μητρότητας, ασυνδικάλιστες και τρομοκρατημένες.
Πρόκειται για τη βία της νέας κυβερνητικής επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, με τη μετατροπή των συντάξεων αποκλειστικά σε ατομική υπόθεση των εργαζομένων. Πρόκειται για τη βία που στο όνομα της “ενεργού γήρανσης” θα μας αναγκάζει να δουλεύουμε μέχρι τα βαθειά γεράματα για να φουσκώνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Πρόκειται για τη βία που θεωρεί την προστασία των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ ατομική υπόθεση των γυναικών και μάλιστα ακριβοπληρωμένη.
Όσο οι όροι ζωής των γυναικών και των οικογενειών τους επιδεινώνονται, όσο η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως κόστος από τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος, όσο τσακίζονται οι δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας τόσο περισσότερο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να σταθούν στα πόδια τους και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Σε αυτό το έδαφος αυξάνονται και τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας, το ποσοστό των γυναικών που εκπορνεύονται, τα φαινόμενα και οι σκοταδιστικές πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών, όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων. Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.
Καταγγέλλουμε την αμέτρητη υποκρισία των κυβερνήσεων που υλοποιούν προγράμματα καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών προσφύγων, τη ίδια στιγμή που υπηρετούν, τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση, την ΑμερικανοΝΑΤΟϊκή βία και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που σπέρνουν το θάνατο και την προσφυγιά, ενώ έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο των φονιάδων των λαών.
Απαιτούμε ουσιαστικά και άμεσα μέτρα πρόληψης και ανακούφισης των θυμάτων από δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν ανεχόμαστε να διοχετεύονται κονδύλια στους ιδιώτες, μέσω των ΜΚΟ, γι αυτήν την υπόθεση. Δεν ανεχόμαστε οι υπηρεσίες πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών στη χώρα μας να μη διαθέτουν το απαραίτητο προσωπικό, ούτε την αναγκαία χρηματοδότηση. Δεν ανεχόμαστε οι εργαζόμενοι να εξαρτώνται από ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα που έχουν ημερομηνία λήξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι 50 από τους 60 εργαζόμενους υπό την εποπτεία του ΚΕΘΙ σήμερα εργάζονται μέσω τέτοιων προγραμμάτων. Σήμερα που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες δεν μας αρκεί να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων για ολιγοήμερη φιλοξενία στους ξενώνες και μετά μες στη μιζέρια της “φιλόπτωχης αλληλεγγύης”, αντί να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα, αξιοπρεπή μισθό, προνοιακές παροχές. Διεκδικούμε :
Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς κρατικούς φορείς
Αθήνα, 22/11/2019
Το Γραφείο Τύπου της ΟΓΕ
