Της Γεωργίας Δίελα.
Ένα χωριό τόσο μονιασμένο που πολλές φορές οι κάτοικοι του αστιευόμενοι αυτοχαρακτηρίζονται “Γαλάτες” και φοβούνται μόνο το νερό έρχομαι ξανά και ξανά να ευχαριστήσω που με αφήνουν και γίνομαι κομμάτι τους!Που νιώθω θαλπωρή στο βλέμμα τους και δέος για τα θεία!Αυτη την φορά μαθαίνω για το εθιμο της μάπας παραμονή της Σταυροπροσκυνήσεως…Πως να κρατησουμε το ηθικο και την αντοχή μας μέχρι την Ανάσταση του Κυρίου!Με βαθιά αγάπη για τα ήθη και τα έθιμα του τόπου αγκαλιάζουν με στοργή και σπέρνουν τον σπόρο της πίστης στον Θεό σε όποιον τους ακολουθήσει…Ο πατέρας Κωσταντίνος με αστείρευτο κέφι, η πρεσβυτέρα με το εύθυμο και πλατύ χαμόγελο,οι γυναίκες του Βόθωνα η Αννα,η Αργυρώ,η Κατερίνα,η Μαρία …Οι γυναίκες που κάνουν την εκκλησία σπίτι τους και βρίσκονται πάντα σε επαγρύπνηση για προετοιμασίες ,καθαριότητες,στολισμούς σε καρτερούν στο κατώφλι με κέφι και όρεξη να σου εξηγήσουν,να σου μάθουν ,να σου διηγηθούν.. Αυτό ειναι ενα γνήσιο κομμάτι του νησιού μας…Μακριά απο τον τουρισμό,τις βίλλες και τα τράσφερ..Οι κάτοικοι του Βοθωνα είναι το παράδειγμα της παράδοσης που περνά απο γενιά σε γενιά αναλλοίωτα..
