Με αφορμή τις τελευταίες, χαμηλής έντασης, σεισμικές δονήσεις γύρω από τη Σαντορίνη, που προκάλεσαν ανησυχία και φόβο, επαναφέρουμε εκ νέου το θέμα της αντισεισμικής θωράκισης των νησιών μας Σαντορίνης και Θηρασιάς.
Ζούμε σε μια σεισμογενή περιοχή, που δυστυχώς οι εκάστοτε κυβερνήσεις με τις πολιτικές τους, δεν παίρνουν μέτρα που αφορούν στην αντισεισμική θωράκιση, στους προληπτικούς ελέγχους ακόμη και στη χρηματοδότηση αντίστοιχων ερευνητικών προγραμμάτων. Και όλα αυτά γιατί τα παραπάνω δεν θεωρούνται από τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιλέξιμες δαπάνες και δεν εντάσσονται στη λογική της κερδοφορίας.
Οι σύγχρονοι αντισεισμικοί κανονισμοί μεριμνούν μόνο για την αντισεισμική θωράκιση των νεοανεγειρόμενων κατασκευών. Τι γίνεται όμως με τα κτίρια και ειδικά τα δημόσια κτίρια (σχολεία κ.λ.π), που κατασκευάστηκαν με βάση τον Αντισεισμικό κανονισμό του 1959, ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο ασφάλειας των κατασκευών έναντι σεισμού, που προδιαγράφουν οι ισχύοντες σήμερα αντισεισμικοί κανονισμοί?
Tι γίνεται με την αντισεισμική θωράκιση όλων των πρανών της καλντέρας ?
Είναι επιβεβλημένο λοιπόν, προτού είναι αργά, ο σαντορινιός λαός με τον αγώνα του , να διεκδικήσει το αυτονόητο :
- Να γίνει ο έλεγχος ΟΛΩΝ των κτιρίων με βάση τις νέες αντιλήψεις και διατάξεις περί σεισμικής ασφάλειας και
- Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση υφιστάμενων παλαιότερων κτιρίων και όχι μόνο, πηγαίνοντας κόντρα στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυβερνήσεων που υλοποιούν τις πολιτικές της.
Η λογική που θέτει πάνω από όλα την ανθρώπινη ζωή πρέπει να πρυτανεύσει.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Θήρας
Μαρία Αργυρού Ακυλίνα Κόκκαλη
