ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑΑΑΑ;;;;;;;;Ε ΝΑΙ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΦΩΤΙΕΣ, ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ,ΚΛΑΜΑΤΑ ,ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ,ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ,ΚΑΙ ΦΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
…ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΓΗ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ…..
Δεν είναι μόνο θολούρες η ζωή μας ,η δουλειά μας ,η αυλή μας ,το σπίτι μας ,η αγαπημένη μας,
η ερωμένη μας, η προξενήτρα μας ,η μαμά μας και ότι αναπνέει και είναι δίπλα μας …
Και όλα όσα μας ακουμπούν και μας πυρώνουν ,άλλοτε όμορφα και άλλοτε πατώντας τα τριβόλια ,τα σπασμένα τα γυαλιά και τις τσουκνίδες….
Είναι και όμορφες στιγμές ,είναι στιγμές που ανοίγει η καρδιά μας και φέγγει σαν φωτοστέφανο η φάτσα μας και ορθώνεται η κορμοστασιά μας…
Δεν είναι μόνο γκρίνια η ζωή ,μούτρα και μαύρες αντήλιές από την σκέψη την ανάποδη ,την θολερή ματιά , τον γρουσούζη μας εαυτό και τον ματάκια μας περίγυρο..
Γιατί όλα αυτά ,γιατί όλες αυτές οι σκέψεις οι πολύπλοκες ,γιατί δεν πιάνεις θα μου πει η κερά ΡΗΝΙΩ να μας διηγηθείς ένα ταξίδι σου ,μια γλυκό περιπέτεια να ανοίξεις την καρδιά μας ,να δροσιστούμε σερνικάκι μου….
ΑΚΟΥ ΣΕΡΝΙΚΑΚΙ ΜΟΥ… ,και να αναπτερωθούμε από όλα όσα μας κακό τρέχουνε ,και μας πληγώνουν την πρόσκαιρη ζωή μας …
ΝΑΙ ΚΑΛΕ ΕΙΔΑΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑΜΕ… κάηκε η ασφάλεια και πάει το πουλάκι ,πάει η λάγνα η ματιά ,η αγκαλιά, η συντροφιά ,η αγάπη ,ο πόνος ,ο κόπος ,ο έρωτας ,τα παράπονα ,τα ψέματα ,οι λάβρες υποσχέσεις…
ΛΙΓΟ ΚΛΑΜΑ ,ΛΙΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ,ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ….χαρτομάντηλα πολυτελείας δια τους οφθαλμούς μας ,και όταν αποχωρήσουμε από το κατευόδιο ,κτύπημα στην πλάτη και ψευτό χαμόγελο…ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΕ ,ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ,ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΡΕΧΕΙ….. ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ ΦΙΛΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΗΓΕΙ Η ΕΠΙΤΑΓΗ ,ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ….αυτός είναι ο κόσμος ,αυτή είναι η δόλια μας η ζωή ,αυτά είναι τα ευ ζην τα πρόσκαιρα που έζησαν ,ζούμε ,και θα ζήσουμε ,θα ζήσουν τα παιδιά μας ,τα εγγόνια μας….ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΚΑΜΙΑ……ΦΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΑΞΙΔΕΜΑ ,ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΡΑΒΙΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ…..
ΦΩΤΙΕΣ, ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ,ΚΛΑΜΑΤΑ ,ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ,ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ,ΚΑΙ ΦΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
…ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΓΗ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΙΣ…..
Δεν είναι μόνο θολούρες η ζωή μας ,η δουλειά μας ,η αυλή μας ,το σπίτι μας ,η αγαπημένη μας,
η ερωμένη μας, η προξενήτρα μας ,η μαμά μας και ότι αναπνέει και είναι δίπλα μας …
Και όλα όσα μας ακουμπούν και μας πυρώνουν ,άλλοτε όμορφα και άλλοτε πατώντας τα τριβόλια ,τα σπασμένα τα γυαλιά και τις τσουκνίδες….
Είναι και όμορφες στιγμές ,είναι στιγμές που ανοίγει η καρδιά μας και φέγγει σαν φωτοστέφανο η φάτσα μας και ορθώνεται η κορμοστασιά μας…
Δεν είναι μόνο γκρίνια η ζωή ,μούτρα και μαύρες αντήλιές από την σκέψη την ανάποδη ,την θολερή ματιά , τον γρουσούζη μας εαυτό και τον ματάκια μας περίγυρο..
Γιατί όλα αυτά ,γιατί όλες αυτές οι σκέψεις οι πολύπλοκες ,γιατί δεν πιάνεις θα μου πει η κερά ΡΗΝΙΩ να μας διηγηθείς ένα ταξίδι σου ,μια γλυκό περιπέτεια να ανοίξεις την καρδιά μας ,να δροσιστούμε σερνικάκι μου….
ΑΚΟΥ ΣΕΡΝΙΚΑΚΙ ΜΟΥ… ,και να αναπτερωθούμε από όλα όσα μας κακό τρέχουνε ,και μας πληγώνουν την πρόσκαιρη ζωή μας …
ΝΑΙ ΚΑΛΕ ΕΙΔΑΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑΜΕ… κάηκε η ασφάλεια και πάει το πουλάκι ,πάει η λάγνα η ματιά ,η αγκαλιά, η συντροφιά ,η αγάπη ,ο πόνος ,ο κόπος ,ο έρωτας ,τα παράπονα ,τα ψέματα ,οι λάβρες υποσχέσεις…
ΛΙΓΟ ΚΛΑΜΑ ,ΛΙΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ,ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ….χαρτομάντηλα πολυτελείας δια τους οφθαλμούς μας ,και όταν αποχωρήσουμε από το κατευόδιο ,κτύπημα στην πλάτη και ψευτό χαμόγελο…ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΕ ,ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ,ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΡΕΧΕΙ….. ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ ΦΙΛΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΗΓΕΙ Η ΕΠΙΤΑΓΗ ,ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΕΙΣ….αυτός είναι ο κόσμος ,αυτή είναι η δόλια μας η ζωή ,αυτά είναι τα ευ ζην τα πρόσκαιρα που έζησαν ,ζούμε ,και θα ζήσουμε ,θα ζήσουν τα παιδιά μας ,τα εγγόνια μας….ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΚΑΜΙΑ……ΦΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΑΞΙΔΕΜΑ ,ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΡΑΒΙΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ…..
