Θέλω και εγώ να καταθέσω την δική μου εμπειρία για το πώς στήθηκε η Τράπεζα Αίματος
Σαντορίνης που όλοι μας αισθανόμαστε υπερήφανοι γ’ αυτήν.
Εκείνη την εποχή που ιδρύθηκε το 1992 όλοι οι τότε Κοινοτάρχες που υπηρετούσαμε στις 14 Κοινότητες, είμασταν μια γροθιά και δρούσαμε ενιαία για πολλά προβλήματα που απασχολούσαν τα δύο νησιά Σαντορίνη και Θηρασιά.
Οι διαφορετικές κομματικές μας τοποθετήσεις , δεν στάθηκαν εμπόδιο στο να διεκδικούμε αταλάντευτα λύσεις στα προβλήματα που απασχολούσαν τότε τα δύο νησιά .
Τι να πρωτοθυμηθώ? Τον αγώνα για το κλείσιμο των ορυχείων με το στήσιμο αντίσκηνου , την κατασκευή και λειτουργία του τελεφερίκ, την κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου , την δημιουργία του κλειστού γυμναστηρίου , τη λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών και τη λύση του αποχετευτικού προβλήματος γενικότερα , τη διάνοιξη γεωτρήσεων για την ύδρευση των χωριών, τη διεκδίκηση για περισσότερα χρήματα στις κοινότητές μας από το πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων, την κατάληψη του επαρχείου. Να μην παραλείψω και τις διεκδικήσεις μας για το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής , και τις εκδηλώσεις για την επικράτηση της ειρήνης .
iiΣτη φωτογραφία διακρίνονται από αριστερά προς δεξιά Νίκος Αρμάος , πίσω Χρύσανθος Ρούσσος και Γιώργος Χάλαρης Δίπλα Γιάννης Χρυσός, Μακάριος Σκοπελίτης, Στέλλα Δαμασκηνού και Ρένα Γρίβα. Στο κέντρο ο τότε έπαρχος Ξαπλαντέρης, δίπλα Μίνα Καφούρου, Μιχάλης Λυγνός. Πίσω Παναγιώτης Ρούσσος, Ηλίας Αναπλιώτης και Φάνης Αρβανίτης. Καθήμενος ο Μάκης Βλάχος .-
Και βέβαια η κορωνίδα των συλλογικών μας αγώνων τότε η ίδρυση της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης , που η ιδέα αγκαλιάστηκε από όλους μας και πολλοί από μας είμασταν και οι πρώτοι πελάτες της – αιμοδότες. To ίδιο θετικά ανταποκριθήκαμε στην προσπάθεια του τότε αγροτικού μας γιατρού Γιώργου Φουντούλη να γίνουμε δωρητές οργάνων , την οποία κάρτα κρατώ επάνω μου μέχρι σήμερα.
Παρακολουθώ και βλέπω ότι αυτή η προσπάθεια της αιμοδοσίας συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία αφού μέχρι σήμερα από το 1992 έχει προσφέρει πάνω από 40.000 μονάδες αίματος στην εθελοντική αιμοδοσία της χώρας μας.
Αυτό μας κάνει όλους υπερήφανους . Η συνέχεια πρέπει να δοθεί από τα νέα παιδιά , που τα καλώ και εγώ , όσα δεν έχουν γίνει, να γίνουν εθελοντές αιμοδότες.
Ο φόβος και το τσίμπημα της βελόνας που διακατέχει πολλούς, δεν πρέπει να οδηγεί κανέναν στο όχι. Πρέπει όλα αυτά να ξεπεραστούν και με αποφασιστικότητα να πει ο καθένας μας , ναι θα γίνω εθελοντής αιμοδότης.
Θέλω και γω να εκφράσω τα εύγε και τα ευχαριστώ στους νεότερους αιμοδότες που ανελλιπώς συμμετέχουν σε αυτές τις προσπάθειες που κάνει η δική μας τράπεζα.
Ο εθελοντής αιμοδότης δίνει απλόχερα ζωή από τη ζωή του σε έναν άγνωστο συνάνθρωπό του η σε κάποιο παιδί χωρίς καμία διάκριση και χωρίς να αναμένει κανένα ευχαριστώ.
Γι αυτό δικαιολογημένα πρέπει να λέμε ότι ο εθελοντής αιμοδότης γράφει τη λέξη Άνθρωπος με Α κεφαλαίο.-
Mάκης Βλάχος
Πρώην Πρόεδρος Μεσαριάς
Πρώην Πρόεδρος του Διοικητικού συμβουλίου
του ιδρύματος Λούλας και Ευαγγέλου Νομικού (τελεφερίκ).
