Το ναυάγιο του SEA DIAMOND, 14 χρόνια μετά τη βύθισή του στην Καλντέρα της Σαντορίνης συνεχίζει να εκπέμπει σήμα κινδύνου για την ασφάλεια και την υγεία των συνανθρώπων μας, αλλά και για το φυσικό μας περιβάλλον, καθώς το ναυάγιο συνεχίζει να αποτελεί μία τοξική ωρολογιακή βόμβα. Μέσα στο πλοίο υπάρχουν περισσότεροι από 300 τόνοι μαζούτ, καύσιμα και λιπαντικά μηχανής, περισσότερα από 2500 κυβικά μέτρα μονωτικών υλικών όπως πετροβάμβακας και υαλοβάμβακας, περισσότερα από 400 κιλά ανόδια που περιέχουν βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, κάδμιο και ψευδάργυρο, περισσότερα από 17.000 μέτρα καλωδιώσεων που περιέχουν χαλκό, περισσότερα από 300 λίτρα ηλεκτρολύτη στις μπαταρίες του πλοίου που περιέχουν ισχυρά οξέα, μόλυβδο και κάδμιο, πολλά άλλα
τοξικά χημικά όπως χρώματα, αντισκωριακά, σταθεροποιητές βαφών, αλλά και πολλές ηλεκτρονικές συσκευές στα όργανα και στις εγκαταστάσεις του πλοίου που περιέχουν υδράργυρο, ενώ όλες οι εύφλεκτες επιφάνειές του ήταν εμποτισμένες με βρωμιούχες επιβραδυντικές χημικές ενώσεις.
Και ενώ η ρύπανση από το ναυάγιο του Sea Diamond είναι καθημερινό φαινόμενο μέσα στην αγκαλιά της Καλντέρας, το αρμόδιο κατά το νόμο Υπουργείο Ναυτιλίας, αφού σταμάτησε το διαγωνισμό ανέλκυσης που είχε ξεκινήσει η Δημόσια Αρχή Λιμένων, δηλώνοντας πως αυτή είναι υποχρέωση του Λιμενικού Ταμείου Θήρας,
τηρεί σιγή ιχθύος παρά την εκδήλωση αδυναμίας του ΛΤ Θήρας να διαχειριστεί περεταίρω την υπόθεση.
Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με το πόρισμα της διαταχθείσης Πραγματογνωμοσύνης από το Τριμελές Εφετείο Πειραιώς, το ναυάγιο του Sea Diamond χαρακτηρίστηκε ως εστία εκπομπής ρυπογόνων και επιβλαβών ουσιών,
τόσο για το ανθρώπινο όσο και για το φυσικό περιβάλλον, ουδείς από την πολιτεία ενδιαφέρεται να πιέσει πλοιοκτήτη και ασφαλιστή να το ανελκύσει.
Σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη: «Η επιβάρυνση που έχει επιφέρει το ναυάγιο του «Sea Diamond» στην περιοχή είναι σαφής και ο μοναδικός τρόπος αποτροπής της είναι η οριστική απομάκρυνση του. Κάθε άλλη καθυστέρηση ή ενέργεια θα έχει ως αποτέλεσμα την οικολογική και όχι μόνον καταστροφή της Καλντέρας». «Η τελική εξάλειψη των πιθανών κινδύνων ρύπανσης του ναυαγίου προσδιορίζεται χρονικά στα 420 χρόνια και συμπίπτει με τη χρονική έκταση στο μέλλον των επιβλαβών εκπομπών από το πλοίο αλλά και με το χρονικό σημείο κατά το οποίο το «σώμα» του πλοίου θα καταστεί αδρανές». «Ως βέλτιστη λύση (από περιβαλλοντικής
απόψεως), προκρίνεται η ολική ανέλκυση του σκάφους».
Ταυτόχρονα σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες που διόρισε το Τριμελές Εφετείο Πειραιά: «Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, η ανέλκυση του ναυαγίου SEA DIAMOND είναι πρακτικώς εφικτή»
Από την επόμενη μέρα που βυθίστηκε το Sea Diamond, όπως ενημερωνόμαστε, ακουγόταν πως για να αποζημιωθεί η πλοιοκτήτρια από την ασφαλιστική της εταιρεία, όπως και έγινε 7 μήνες μετά, έπρεπε να συμβεί ολική απώλεια του σκάφους (“total loss”)… Ουδείς από τους αρμόδιους του Υπουργείου Ναυτιλίας και του Λιμενικού Σώματος τόλμησε εκείνο το βράδυ της 5ης Απριλίου 2007, να εμποδίσει την επί 14 ώρες προσπάθεια βύθισης του Sea Diamond, παρόλο που παρακολουθούσαν την επιχείρηση από απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων.
Να σημειωθεί πως η Ελληνική δικαιοσύνη, στον ανώτατο βαθμό της, με την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου, αναγνώρισε την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Ταυτόχρονα αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας Core Marine LTD.

Κατόπιν της παραπάνω πολύ σοβαρής καταγγελίας,
Eρωτώνται οι κκ Υπουργοί:
1. Γιατί δεν εφαρμόζονται στην περίπτωσή του SEA DIAMOND οι νόμοι περί ανέλκυσης ναυαγίων και τα άρθρα του Συντάγματος για την προστασία του Περιβάλλοντος;
2. Γιατί ο εφοπλιστής και η ασφαλιστική του εταιρεία δεν πληρώνει τα πρόστιμα που του επιβλήθηκαν μέχρι το 2008 και γιατί οι υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος δεν επιβάλλουν πρόστιμα στην πλοιοκτήτρια και στην οικονομική διαχειρίστρια στην Ελλάδα, αφού η ρύπανση είναι συνεχής και εξακολουθητική;
3. Γιατί δεν χαρακτηρίζεται το ναυάγιο του Sea Diamond, ή μέρος αυτού, ως απόβλητο, όπως στην πραγματικότητα είναι, αφού πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο στο βυθό της καλντέρας της Σαντορίνης με
εκατοντάδες τόνους μαζούτ στο εσωτερικό του και δεκάδες τόνους επικίνδυνων χημικών και τοξικών ουσιών που δηλητηριάζουν καθημερινά τη θάλασσά μας και τους ζωντανούς οργανισμούς της;
4. Γιατί δεν εφαρμόζεται η κείμενη νομοθεσία περί διαχείρισης αποβλήτων;
5. Γιατί αγνοείται επιδεικτικά η απόφαση 1820/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο προσέφυγαν οι κάτοικοι της Σαντορίνης, σύμφωνα με την οποία το ΥΕΝ έχει άμεση και αυτοτελή υποχρέωση να κινήσει τις
διαδικασίες ανέλκυσης του Sea Diamond;

Η ερωτώσα βουλευτής
Φωτεινή Μπακαδήμα