Η απρόβλεπτη πανδημία αδιαφορώντας για σύνορα, ελέγχους και απαγορεύσεις, ανατρέπει βεβαιότητες, επιλογές και σχέδια της ανθρώπινης βούλησης και επιθυμίας.
Πρωτίστως προέχει η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Οφείλουμε να ακολουθούμε τα μέτρα και τις οδηγίες, που συντονίζει η πολιτεία. Είναι η ώρα της προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης.
Το αναπόφευκτο γεγονός θα προβληματίσει πέρα από την ανάγκη προστασίας της ζωής και των οικονομικών επιπτώσεων, για το πως πορευόμαστε, ποιες είναι οι ουσιαστικές προτεραιότητες, ποια τέλος είναι η υπαρκτική αλήθεια. Η αλήθεια είναι κοινό άθλημα, είναι μετοχή στην αναζήτηση της, προκύπτει από την κοινή εμπειρία αλλά και την ικανότητα του ατομικού νου.
Μήπως το απρόσμενο και ανεπιθύμητο γεγονός, που ακυρώνει το σύστημα, που θέλει υπεροπτικά την ανθρώπινη βούληση ως τη μόνη αρχή εξουσίας, μας οδηγήσει στην αναθεώρηση επιλογών που μόνο αδιέξοδα συσσωρεύουν στους λαούς και καταστρέφουν τον πλανήτη, το σπίτι όλων μας;
