Η Μύκονος είναι σήμερα μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη νησιωτική κοινότητα, με σαφή προσανατολισμό των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των κατοίκων της προς τον τουρισμό και την προσφορά υπηρεσιών στους χιλιάδες επισκέπτες του νησιού.
Στα μέσα όμως του 19ου αιώνα χαρακτηριζόταν ως μια νησιώτικη κοινότητα αγροτοκτηνοτρόφων, που συχνά μετατρέπονταν σε ναυτικούς και εμπόρους. Στα τέλη του 19ου αιώνα φαίνεται πως η ευρύτερη οικονομική κρίση, έπληξε και το νησί.
Σε εκείνη την κοινωνική συγκυρία, οι ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Δήλο (1873-1914) πιστεύουμε ότι αποτέλεσαν τον καταλύτη αλλαγών, που τον απόηχό τους αφουγκραζόμαστε μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την υπόθεσή μας, εκείνη τη χρονική στιγμή φαίνεται πως οι λεγόμενες παραδοσιακές συνθήκες ολοκληρώνουν τον κύκλο τους στην καθημερινότητα του νησιού κι αρχίζουν να αναδύονται οι μοντέρνες, νεωτερικές διαδικασίες.
Η εργασία των Μυκονιατών στην ανασκαφή με ημερομίσθιο προσέφερε νέες οικονομικές προοπτικές στους φτωχούς Μυκονιάτες και δημιουργείται ένα οικονομικό πλέγμα παροχής υπηρεσιών γύρω από την ανασκαφή που αλλάζει τη Μυκονιάτικη οικονομία και κοινωνία. Στη διάλεξή μας θα διερευνήσουμε αυτές τις αλλαγές και θα προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε την επίδραση της ανασκαφής της Δήλου στους Μυκονιάτες.
