Άρθρο  του  Συρίγου  Ελευθερίου  –  Σαντορίνη   Αύγουστος  2020

Είναι προφανής η  ειλικρινής  βούληση  του  Δημάρχου  κου  Αντωνίου  Σιγάλα  και  της  παράταξης  του

το  Ειδικό  Πολεοδομικό  Σχέδιο  (Ε.Π.Σ.)  της  Σαντορίνης  να  αποτελέσει  το  εργαλείο  για  μία  νέα  βιώσιμη

ανάπτυξη  του  νησιού  μας. Μία  ανάπτυξη  που  θα  είναι  μέσα  στους στρατηγικούς στόχους που έχουν θέσει

και μέσα όμως από συγκεκριμένους κανόνες.

Θεωρώ όμως ότι δεν επαρκούν η  βούληση και οι καλές προθέσεις καθ’όσον τα οικονομικά συμφέροντα είναι 

μεγάλα και αχόρταγα! Θέλει επαγρύπνηση και παρακολούθηση από κοντά απ’όλους τους φορείς του νησιού

και ειδικότερα από τον Δήμο, σ’όλη την διάρκεια – στάδια της εκπόνησης του νέου πολεοδομικού σχεδίου μέχρι

της έγκρισης του, γιατί  << τα  λαμόγια >> καραδοκούν και όπως πάντα λειτουργούν στους σκοτεινούς διαδρόμους

των Υπουργείων και των μελετητικών γραφείων. Λέτε << οι  πονηρούληδες >> να μην βάλουν το μακρύ τους δάκτυλο

στους μελετητές κλπ. << όπως έκαναν πάντα >>, με πρόφαση ότι βοηθούν για ‘’ την προστασία του περιβάλλοντος ‘’ ?

Ενώ στην πράξη προκλητικά προωθούσαν – προστάτευαν τα προσωπικά τους συμφέροντα σε βάρος φυσικά των

μικρών ιδιοκτητών και μονίμων κατοίκων .

Ακούγεται ότι θα γίνουν όλα με διαδικασίες FAST TRACK , άλλωστε προβλέπονται ήδη ανελαστικές χρονικές

διαδικασίες από το προς ψήφιση νομοσχέδιο που είναι σε διαβούλευση. Προσοχή κίνδυνος στα τετελεσμένα !

Το νέο αυτό πολεοδομικό σχέδιο, εκτός  της  αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων ανάπτυξης όπως

πχ.  διαχείριση  απορριμμάτων – νέος  λιμένας – 2ο τελεφερίκ – κυκλοφοριακό – άναρχης δόμησης  κλπ. , θα πρέπει

να αντιμετωπίσει με σαφήνεια τις διαχρονικές αδικίες που έχουν γίνει, με τα προηγούμενα και << καθοδηγούμενα >>  Προεδρικά  Διατάγματα, σε βάρος των μονίμων κατοίκων και μικρών ιδιοκτητών.  Γιατί η βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορεί  να περιλαμβάνει μόνο την μέριμνα για τους οικονομικά ισχυρούς (συγκροτήματα ξενοδοχείων κλπ.) αλλά και τους  αδύναμους ιδιοκτήτες μικρών εκτάσεων που θέλουν να κτίσουν ένα σπίτι για τον εαυτό τους ή για τα παιδιά τους.

ΓΕΝΙΚΑ  ΣΤΟΙΧΕΙΑ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΑ  ΤΗΣ  ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ – ΘΗΡΑΣΙΑΣ

α)  Είναι γνωστό ότι το μέτρο μέτρησης των εκτάσεων από παλαιότατους χρόνους ήταν η ζευγαριά=3.000m2+ –

Η ζευγαριά καθορίστηκε από το πόση έκταση μπορούσε να ζευγαρίσει ο ζευγάς με το ζώο του σε μία εργάσιμη ημέρα.

Οι  σημερινές επακριβείς μετρήσεις στα επίπεδα αγροτεμάχια (κάμπος) δεν έχουν σημαντικές διαφορές  από την σχέση

1 ζευγ.= 3.000 m2 πέραν του +  5 – 10 %. Στα κλιμακωτά  αγροτεμάχια η απόκλιση είναι μεγαλύτερη μέχρι και του + 30 %.

β)  Σχεδόν όλα τα παραθαλάσσια αγροτεμάχια το σχήμα τους είναι μακρόστενο (λουριά) και ειδικά αυτά που  ευρίσκονται προς την βόρια πλευρά του νησιού. Αυτό δεν είναι τυχαίο καθ’όσον είναι γνωστό ότι τα χωράφια – αμπέλια  που ευρίσκονται κοντά στη θάλασσα και τα κτυπούσε συγχρόνως ο βοριάς, ένα μεγάλο τμήμα του αγροτεμαχίου ήταν  σχεδόν άχρηστο παραγωγικά. Για αυτόν τον λόγο όταν ένας Πατέρας ήθελε να χωρίσει το χωράφι του, για να δώσει το  μισό στον ένα γιό του και το άλλο μισό στον άλλον, για να είναι δίκαιος δεν το χώριζε οριζόντια αλλά κάθετα προς την

θάλασσα (ακτογραμμή). Γι’ αυτό υπάρχουν πολλά στενόμακρα (λουριά) αγροτεμάχια και μάλιστα μικρής έκτασης

3/4 και μίας ζευγαριάς στην παραλιακή ζώνη .

γ)  Είναι γνωστό ότι η κατάτμηση της γης (ο κλήρος) στο νησί εδώ και τουλάχιστον 80 – 100 χρόνια είναι μικρός.

Και αυτό γιατί όταν οι μεγαλοκτηματίες δεν είχαν οικονομική απόδοση από τις καλλιέργειες τους, άρχισαν να πωλούν  κατά καιρούς τμήματα της ιδιοκτησίας τους στους φτωχούς τότες αγρότες, οι οποίοι προφανώς δεν είχαν την

δυνατότητα  αγοράς  μεγάλων  εκτάσεων.

Έτσι προέκυψε ο κατακερματισμός της γης της Σαντορίνης – Θηρασίας η οποία είναι περίπου όπως  παρακάτω :

–  3/4  της  ζευγαριάς = 2.300 m2  είναι  + – το  20%  της  συνολικής  έκτασης  των  νησιών.

–  Μία   ζευγαριά = 3.000 m2  είναι  + – το  40%  της  συνολικής  έκτασης  των  νησιών.

–  Πάνω  από  μία   ζευγαριά = Άνω  των  3.000 m2  είναι  + – το  40%  της  συνολικής  έκτασης  των  νησιών.

Κατά συνέπεια τα αγροτεμάχια που κληρονομήσαμε από τους παππούδες  μας και που με μεγάλες στερήσεις

απόκτησαν, με βάση τους γενικούς κανόνες περί οικοδόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές και με τους ειδικούς  περιορισμούς (κατάργηση των παρεκκλίσεων) που επέβαλαν τα Προεδρικά Διατάγματα (139/1990 & 144/2012) ,

το 60% περίπου αυτών των ιδιοκτησιών δεν δικαιούται να οικοδομήσουν  ούτε μία οικία .

Δεν επικαλούμαι ότι τα ανωτέρω διατάγματα δεν πρόσφεραν καμία προστασία στο περιβάλλον. Πρόσφεραν αλλά  κυρίως σε βάρος των αδύνατων και μικρών ιδιοκτητών και αφού οι << πονηρούληδες >>  είχαν έγκαιρα την  πληροφόρηση για την έκδοση των διαταγμάτων και μερίμνησαν να βγάλουν τις δικές τους άδειες πριν  την

Ισχύ αυτών.  Ακούγεται ότι εκδόθηκαν πάνω από 150 οικοδομικές άδειες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πριν

την ισχύ του Π.Δ του 2012 και μάλιστα για μεγάλα κτίσματα – ξενοδοχεία κλπ . (λέτε να γίνει το ίδιο και τώρα ?).

ΟΙ  ΕΞΟΦΘΑΛΜΕΣ  ΑΔΙΚΕΣ  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ  ΤΩΝ  Π.Δ.  εναντίον  των  μικρών  ιδιοκτητών  :

Κατ’αρχήν από κανέναν δεν ελήφθη ποτές υπόψη η πραγματικότητα ό,τι ο κλήρος (αμπέλια –χωράφια) στα

νησιά μας είναι μικρός σε έκταση εδώ και 100 χρόνια (το  60% είναι κάτω των 4.000 m2). Που σημαίνει ότι 

καταργώντας τις παρεκκλίσεις του διατάγματος (270/1985) όπως ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα, όλες αυτές 

οι ιδιοκτησίες δεν δικαιούται να κτίσουν ούτε οικία.  Έχουμε  όμως  και  συνέχεια !

Α.  Με πρόσχημα την τάχα προστασία του περιβάλλοντος και την διατήρηση της βιοποικιλότητας  (αμπελιών  κλπ.)

οι << αρουραίοι >> έπεισαν το ΥΠΕΚΑ και προώθησαν την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος 144/2012  ώστε

κανένα αμπέλι μικρό ή μεγάλο να μην μπορεί να οικοδομηθεί, έστω για κατοικια, εάν από το 2001 τουλάχιστον

ήταν  αμπέλι και είτε δηλωνόταν η παραγωγή του είτε όχι.

Απώτερος – κρυφός σκοπός αυτών των << αρουραίων >> ήταν να απαξιωθούν οι εκτάσεις αυτών των αμπελιών

και να τα βουτήξουν τσάμπα ή να τα ενοικιάσουν σε εξευτελιστικές τιμές.

Κυρίως  ωφελημένοι από αυτή την απαξίωση προφανώς ήταν οι ιδιώτες οινοποιοί !

Απόδειξη δε αυτού ότι η απαγόρευση οικοδόμησης των αμπελιών δεν ήταν η προστασία τους, αλλά η υφαρπαγή

τους, φαίνεται εκ του αποτελέσματος :  α) το ξεπούλημα αμπελιών σε λίγα χέρια  β) Η  μείωση των εκτάσεων των  αμπελώνων αντί της προφασιζόμενης προστασία τους και αύξηση τους , λόγω του θυμού των ιδιοκτητών και της  εγκατάλειψης ή εκρίζωση τους.

Λες και αν ήθελαν πραγματικά να προστατεύσουν τους αμπελώνες και συγχρόνως να μπορούν οι ιδιοκτήτες

να κτίσουν το σπίτι τους δεν μπορούσαν να το προβλέψουν ?  Απλά  άλλο  ήθελαν !

Εδώ ούτε καν την έγγραφη πρόταση της  Ένωσης Σ.Θ.Π. από 11-01-2012 προς το Υπουργείο, καθώς την αφορούσε  άμεσα, δεν έλαβαν υπόψη τους και κανείς δεν υποστήριξε τον αγώνα της για την αποτροπή αυτής της διάταξης.

Β.  Για να ολοκληρώσουν την απαξίωση όχι μόνο των αμπελιών αλλά και των χωραφιών εναντίον των μικρών

ιδιοκτητών πρόβλεψαν και τα παρακάτω :

α)  Λόγω των πολλών μικρών ιδιοκτησιών, όπως αναφέρω παραπάνω, αν κάποιος ιδιοκτήτης έχει ένα χωράφι  π.χ.

μία ζευγαριά ήτοι 3.000m2  και λέει ν’αγοράσω το διπλανό χωράφι μου που είναι και αυτό μία ή μισή ζευγαριά  προκειμένου να συνενωθούν, για να συμπληρώσει τα 4.000m2 και να μπορέσει να κτίσει το σπίτι του, τι το πιο λογικό ?

Ήλθαν τα Π.Δ. και του λένε όχι απαγορεύεται η συνένωση, χωρίς ποτές να εξηγήσουν το γιατί .

Ενώ αντίθετα αν κάποιος έχει 10.000m2 και θέλει ν’αγοράσει το διπλανό του 9.000m2 προκειμένου να τα συνενώσει

για να κτίσει τουριστικό κατάλυμα (ξενοδοχείο κλπ.) τότες επιτρέπεται η  συνένωση.

Δηλαδή  για  να  κτίσεις  ξενοδοχείο  επιτρέπεται  η  συνένωση  ενώ  για  να  κτίσεις  σπίτι  απαγορεύεται.

Δύο μέτρα – δύο σταθμά και ωραία προστασία του περιβάλλοντος κάνουν όπως επικαλούντο.

β)  Για να μην τους ξεφύγουν από την απαξίωση τα παραλιακά στενόμακρα χωράφια (λουριά) και μπορέσει

κάποιος να κτίσει το σπίτι του, πρόβλεψαν ότι για να σου επιτρέψουν να κτίσεις πρέπει το  φάρδος του χωραφιού

να είναι το ελάχιστο 45m και το κτίσμα ν’απέχει πλευρικά τουλάχιστον 15m . Δηλαδή εάν το μακρόστενο χωράφι

είναι πλάτους μικρότερο από 45m αλλά το βάθος του είναι αρκετά μεγάλο και η συνολική του έκταση είναι άνω των  4.000m2  πάλι δεν κτίζεις σπίτι. Και ας είναι η κατάτμηση του χωραφιού πολύ πριν το 1962 όπως ισχύει στην υπόλοιπη  Ελλάδα , που είναι οι πλευρικές αποστάσεις του κτίσματος 7,5m και σε κάποιες περιπτώσεις 2,50 m.

Από τις παραπάνω (ενδεχομένως οι επαγγελματίες μηχανικοί να γνωρίζουν και άλλες) στρεβλές και ύποπτες

τουλάχιστον διατάξεις των αναφερομένων διαταγμάτων (μαζί με την άνθηση των AIRBNB) επήλθε και η έλλειψη

αμιγώς κατοικιών των τελευταίων χρόνων, που τόσο έχει ταλαιπωρήσει τους μόνιμους κατοίκους και εργαζομένους.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ  ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ  ΤΩΝ  ΑΔΙΚΙΩΝ  από  έναν  αδαή  Πολίτη !  Οι  ειδικοί  τι  λένε ?

  1. Σε όλες τις εκτός σχεδίου περιοχές (κατά παρέκκλιση) να  ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η οικοδόμηση  ΜΟΝΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑ  χωρίς  δικαίωμα αλλαγής χρήσης, με εμβαδόν αγροτεμαχίου όσο και αν είναι, αφού αποδεδειγμένα (παλαιά συμβόλαια)

έχει κατατμηθεί  προ του 1960 (πριν 60 χρόνια) και ειδικότερα:

Όροφος 1 – ύψος μέχρι 4,5m – Μέγιστος συντ/στής δόμησης  8%  και με ανώτερο  150 m – Πρόσωπο ελάχιστο  25 m – Πλευρικές αποστάσεις κτιρίου ελάχιστες 5 m  όταν  το  αγροτεμάχιο  είναι  στενόμακρο.         

  1. Προστασία αμπελώνων: Για να μην ξεπουληθούν – εγκαταλειφθούν οι εναπομείναντες  αμπελώνες και συγχρόνως  να προστατευθούν ουσιαστικά θα πρέπει να αντιμετωπιστούν συνδυαστικά :

α)  Να  ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η οικοδόμηση τους ΜΟΝΟ για ΚΑΤΟΙΚΙΑ χωρίς δικαίωμα αλλαγής χρήσης , λαμβάνοντας

υπόψη και τα αναφερόμενα στην προηγούμενη 1. παράγραφο (κατά παρέκκλιση).

β)  Να έχει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ , ο εκάστοτε ιδιοκτήτης του αμπελώνα , ΝΑ  ΔΙΑΤΗΡΕΙ  αυτόν σε  καλή  παραγωγική κατάσταση (με μέσον όρο αμπέλων ανά στρέμμα 195 τεμ.) και με απόδειξη την δήλωση παραγωγής

εκάστου έτους στο σύστημα του αρμόδιου Υπουργείου.

γ)  Ο  ελάχιστος  χρόνος  της  υποχρεωτικής  διατήρησης  του  αμπελώνα  (όπως αναφέρεται παραπάνω)

να  είναι  το  ελάχιστον  20  έτη.  Με  ΠΟΙΝΗ  ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ  της  νομιμότητας  του  ανεγερθέντος  κτίσματος

και  της  μη  δυνατότητας  μεταβίβασης  του  αμπελώνα  με  το  κτίσμα  του, σε περίπτωση μη τήρησης των

ανωτέρω.

δ)  Η  Οικία : Τοποθετείται στα όρια του αγροτεμαχίου – αμπελώνα με ελάχιστες πλευρικές  αποστάσεις 5m.

Τα  υπόλοιπα  όπως  τα  αναφερόμενα  στην  παράγραφο  1.

Είναι  απλή  λογική  (όταν δεν επεμβαίνουν οι αρουραίοι) . Και οι ιδιοκτήτες αποκτούν ένα σπίτι για να μείνουν

ή να το μισθώσουν (βλέπε προβλήματα εξεύρεσης οικίας των εργαζομένων) και οι αμπελώνες προστατεύονται  ουσιαστικά.  Και μην μου πείτε ότι είναι πρόβλημα η έκταση που θα καταλάβει  η  οικία (150m + 150m γύρωθεν

αυλές = 300m).  Γιατί στα 4.000m2  ο υπόλοιπος αμπελώνας 3.700m2  καλλιεργούμενος με φροντίδα είναι ότι

καλλίτερο  μπορεί  να  συμβεί  αντί  να  εγκαταλείπεται.

  1. Συνένωση μικρών  Αγροτεμαχίων :  Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να επιτρέπεται η συνένωση μεγάλων  αγροτεμαχίων για ξενοδοχεία κλπ. και να απαγορεύεται η συνένωση μικρών αγροτεμαχίων για κατοικίες κλπ.  και  μάλιστα όταν έχουν  κατατμηθεί εδώ  και  50-60  χρόνια τουλάχιστον (δεν έχει καμία λογική).

Σαφέστατα πρέπει ΝΑ  ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ  η  ΣΥΝΕΝΩΣΗ και των μικρών αγροτεμαχίων όσης επιφανείας  και  αν  είναι .

Αν  όχι , τουλάχιστον  πρέπει  να  εξηγήσουν  γιατί .

  1. Για Οικία να δίδεται η επιλογή όταν δεν κατασκευάζεται υπόγειο να επιτρέπεται η κατασκευή ισόγειας αποθήκης ύψους μέχρι 3m και εμβαδού μέχρι το 40% της επιφανείας της ισόγειας οικίας, τοποθετημένης όπισθεν αυτής, για οικιακή – γεωργική χρήση , χωρίς δικαίωμα αλλαγής χρήσης.

 

ΓΕΝΙΚΕΣ  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ  για  το  νέο  χωροταξικό  από  έναν  αδαή  Πολίτη !  Οι  ειδικοί  τι  λένε ?

Για  τις  εκτός  σχεδίου  περιοχές. 

  1. Κατ’ αρχήν είναι  θετικό  ότι  για  πρώτη  φορά  αναφέρεται  στο  σχέδιο  νόμου  που  ετέθη  σε διαβούλευση ,

του  Υπουργείου  Περιβάλλοντος και Ενέργειας περί Εκσυγχρονισμού της Χωροταξικής – Πολεοδομικής Νομοθεσίας ,

στο άρθρο 28 παράγρ. 5 << Σε κάθε περίπτωση, η ελάχιστη απόσταση των κάθε είδους κτιρίων,  συμπεριλαμβανόμενων και των περιφράξεων με μόνιμη κατασκευή, πρέπει να  ανέρχεται τουλάχιστον σε 9 μέτρα από τον άξονα των δρόμων που περιβάλλουν το γήπεδο >>.  Όμως  θεωρώ  ότι  είναι  ελλιπής  και  ασαφής  για  να  εφαρμοστεί.

Θα  επαναδιατυπώσω  μία  πρόταση  μου που είχα κάνει στο τότες Επαρχιακό Συμβούλιο το 1986-7 και είχε ψηφιστεί ,  προφανώς  η  γνώμη  του  επαρχιακού  συμβουλίου πήγε  το πολύ μέχρι  στη  Σύρο.

Η  ΠΡΟΤΑΣΗ  για  τις  εκτός  σχεδίου  περιοχές :  Από  τον  άξονα  του  εκάστοτε  δρόμου (οποιασδήποτε μορφής και

μικρού ή μεγάλου) και σε απόσταση το ελάχιστο  6 μέτρων  να ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ  οποιαδήποτε τοποθέτηση – κατασκευή  περίφραξης , οικίσκων , στέρνες , κοτέτσια κλπ. , μόνιμης  ή  μη  μόνιμης κατασκευής .

Ενώ το κύριο κτίσμα να είναι από τον άξονα του δρόμου 9 μέτρα.

Σκοπός  της  πρότασης  αυτής είναι να υπάρχει δυνατότητα στο μέλλον διάνοιξης του εκάστοτε δρόμου (βλέπε περίπτωση Περίσας και όχι μόνο) ,να υπάρχει πεζοδρόμιο για τους πεζούς κλπ., ακόμη και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες να

έχουν την δυνατότητα να σταθμεύσουν προσωρινά για εξυπηρέτηση τους.  Και  αυτό  γιατί  είναι  διαχρονικά  αποδεδειγμένα  ότι  το  πρόβλημα  δεν  είναι  το  καθ’ εαυτό  κτίριο  αλλά  όλα  τα  υπόλοιπα.

Για  να  έχει  δίκαιη  εφαρμογή  όμως η ανωτέρω πρόταση πρέπει να << αποζημειώνεται >> ο ιδιοκτήτης όπου  εφαρμόζονται τα παραπάνω.  Δηλαδή τα τετραγωνικά μέτρα που στην ουσία << χάνει >> να προσμετρώνται  στο  εναπομείναν  αγροτεμάχιο  του,  για  τον  υπολογισμό  του  συντελεστή  δόμησης  του.

Δεν είναι και δύσκολο σ’ένα σκαρίφημα ή τοπογραφικό, να υποχρεούται η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, να

βεβαιώνει επ’ αυτού μετά από αυτοψία τα << χαμένα >> τετραγωνικά μέτρα τα οποία υποχρεωτικά θα

προσμετρούνται στο εναπομείναν αγροτεμάχιο για μελλοντική δόμηση του.

Π.Χ. Δρόμος πλάτους 5m : 2 = 2,5m ο άξονας του – Άρα 6 – 2,5m = 3,5m Χ 50m πρόσωπο αγροτεμαχίου

στον δρόμο = 175m2 χαμένα . Αυτά τα 175m2  ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΤΡΩΝΤΑΙ  στο εναπομείναν αγροτεμάχιο.

  1. PARKING τουριστικών καταλυμάτων (ξενοδοχεία κλπ.) . Είναι αδιανόητο τόσα χρόνια να οικοδομούνται μικρά και μεγάλα τουριστικά καταλύματα και να μην έχει προβλεφθεί από την νομοθεσία η υποχρέωση τους να εξασφαλίζουν

χώρο στάθμευσης (για τους ιδιοκτήτες – το προσωπικό τους – τους πελάτες τους) και χώρο προσωρινής στάθμευσης

των θηρίων πούλμαν επιβίβασης – αποβίβασης των πελατών τους.

Η πρόταση : Σε συνδυασμό με την προηγούμενη παράγραφο 1  πρέπει να προβλεφθεί :

α) Η απαρέγκλιτη  υποχρέωση με την έκδοση νέας οικοδομικής άδειας να εξασφαλίζεται επαρκής χώρος στάθμευσης

των αναφερομένων αυτοκινήτων και αναλόγως της δυναμικότητας του καταλύματος.

β) Τα υπάρχοντα τουριστικά καταλύματα που έχουν τοποθετήσει τον μαντρότοιχο τους επάνω στα όρια του  οικοπέδου τους (σύριζα με τον δρόμο) και δεν έχουν αφήσει χώρο διάβασης πεζών, χώρο προσωρινής στάθμευσης επιβίβασης – αποβίβασης των πελατών τους (κυρίως των μεγάλων πούλμαν) και σταθμεύουν αυτά επάνω στον κυρίως δρόμο με μεγάλο κίνδυνο ατυχημάτων , να υποχρεωθούν οι ιδιοκτήτες αυτών εντός 1 έτος να αφαιρέσουν τον μαντρότοιχο τους και να τον τοποθετήσουν σε απόσταση ικανή ώστε να υπάρξει χώρος προσωρινής στάθμευσης και πεζοδρόμιο (λαμβάνοντας υπόψη όπου είναι εφικτό την προηγούμενη παράγραφο 1 για τις αποστάσεις από τον άξονα του δρόμου).

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ  –  ΠΡΟΣΟΧΗ  ΚΙΝΔΥΝΟΣ  –  Ο  ΕΦΥΣΥΧΑΣΜΟΣ  ΘΑ  ΒΛΑΨΕΙ  ΣΟΒΑΡΑ !

  1. Ήδη καλλιεργείται από ορισμένους κύκλους ο δραστικός περιορισμός της δόμησης στο νησί μας λόγω

άναρχης και υπερβολικής δόμησης (βλέπε π.χ άρθρο της εφημερίδας Καθημερινής 7-8-20) .

Χωρίς όμως να λένε τι εννοούν. Ποίοι ευθύνονται – ποία κατηγορία οικοδομών φταίει γι’ αυτό.

Μήπως για αυτήν την άναρχη δόμηση ευθύνονται πάλι οι ιδιοκτήτες κατοικιών ? Μήπως πρέπει όλα τα νέα

περιοριστικά μέτρα που εννοούν να πέσουν πάλι ενάντια στους μικρούς ιδιοκτήτες για να τους απαγορευθεί να

κτίσουν το σπίτι τους, όπως αναφέρω παραπάνω ?

  1. Ήδη καλλιεργείται και μέσω του αναφερόμενου σχεδίου νόμου (βλέπε άρθρο 31 & 32) η δημιουργία Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.ΟΤ.Α.). Που σημαίνει ότι θα επιλεγούν τμήματα Γης όπου θα μπορούν να κτίζονται τουριστικά καταλύματα και μόνο εκεί (λέτε οι οικονομικά ισχυροί να μην υποδείξουν τα τμήματα αυτά ?).
  2. Οι εγκαταλειμμένοι χώροι των ορυχείων στην καλντέρα της Θήρας – Θηρασίας , που δεν δόθηκαν τελικά

στην τοπική αυτοδιοίκηση (όπως σύσσωμη ζητούσε) μετά την ζημιά που είχαν προκαλέσει αυτά στο περιβάλλον και

ούτε έκαναν μερική αποκατάσταση όπως είχαν υποχρέωση τότες, μήπως τώρα ήλθε η ώρα να περάσουν με το ειδικό χωροταξικό, τον χαρακτηρισμό τους  ως  Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.ΟΤ.Α.) ?.

Για να οικοδομήσουν τεράστια συγκροτήματα χιλιάδων δωματίων. Αυτό θα είναι και το τελείωμα της Σαντορίνης.

Κάτι που δεν πέτυχαν εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια λέτε να το πετύχουν  τώρα με το ειδικό χωροταξικό  σχέδιο ?.   Είδωμεν !  Κοντός ψαλμός αληλούϊα !

  1. Δραστικός περιορισμός  της  δόμησης  στα  τουριστικά  καταλύματα, με ανώτερο τα 50 δωμάτια ανά νέα

τουριστική μονάδα (όσης οικοπεδικής έκτασης κι’ αν είναι).

  1. Μπόνους στον συντελεστή δόμησης για αγροτεμάχια άνω των 6.000 m2 (σε συνδυασμό με την παράγρ. 3

περί συνένωσης)  για οικοδόμηση μόνο κατοικίες χωρίς υπόγειο και χωρίς δικαίωμα αλλαγής χρήσης .

Προορισμός των κατοικιών αυτών η μακροχρόνια μίσθωση για την εξυπηρέτηση των μονίμων κατοίκων

και των εργαζομένων.

  1. Προσοχή στις ασάφειες που θα προταθούν << ενδεχομένως εκ του πονηρού >>, σχετικά με τα τουριστικά

καταλύματα.  Γιατί στη συνέχεια δεν είναι δυνατόν ‘’να βγάζουν τα κάστανα από την φωτιά’’ οι αιρετοί ή

οι 2-3 υπάλληλοι της πολεοδομίας, καθ’ όσον οι επονομαζόμενοι επενδυτές έχουν ένα στρατό δικηγόρους

και με τις τυχόν ασάφειες (παραθυράκια), εύκολα μπλέκεις και βγαίνουν και από πάνω !

  1. Να κυρηχθεί υπέρ κορεσμένη όλη η Θήρα – Θηρασία (κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες)

για την ίδρυση και οικοδόμηση νέων Οινοποιείων και η επέκταση των υπαρχόντων.

Δεν χρειάζονται τέτοιες επενδύσεις, μόνο ζημιά κάνουν (ήδη είναι 20 οινοποιεία) !

  1. Λιμένας Σαντορίνης : Γιώργος Κυριαζής πρώην Αντιδήμαρχος. Θεωρώ ότι ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος

της γνώμης του και την κατέθεσε γραπτώς στο Δημοτικό Συμβούλιο για το θέμα του Λιμένα , ως προς την θέση

του και την διαδικασία επιλογής του , στην σωστή και αυτονόητη βάση του. Από το 1882 και εντεύθεν όλοι

σχεδόν οι ειδικοί έχουν αναφέρει ως μοναδική θέση κατασκευής του λιμένα του νησιού τον Μονόλιθο.

Μία θέση που εξόφθαλμα είναι μοναδική για πολλούς λόγους. Όσοι επαναπαύονται ότι οι μελετητές θα προτείνουν

την ορθότερη λύση – θέση, ή είναι ευκολόπιστοι ή έχουν άγνοια και ξεχνούν ότι είναι εύκολο << οι πονηρούληδες >>

να βάλουν το χέρι τους και  με 2-3 προφάσεις να προταθεί θέση που εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα.

Η θέση είναι : Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου υποδεικνύεται ο Μονόλιθος και οι ειδικοί

μελετητές ας αποδείξουν την άρνηση τους στην κοινωνία του νησιού.

Ακόμη και το ενδεχόμενο παραπάνω κόστος του μεγάλου κυμματοθραύστη που ενδεχομένως χρειαστεί θα

υπερκαλυφθεί  από το κόστος απαλλοτριώσεων χερσαίων χώρων και δρόμων. Άλλωστε οι ναυτικοί γνωρίζουν

πολλά λιμάνια στον Βοριά και όχι μόνο με μεγάλους κυμματισμούς (βλέπε π.χ.  Νότιο Αφρική  Κέϊπ  Τάουν).

Συνεχώς ακούγεται ότι έρχονται νέοι επενδυτές !  Ξέρετε τι θυμίζει αυτό ?  Την ρήση που λέει ο Λαός !

<< Μύρισε  ψοφίμι  και  μαζεύονται  τα  κοράκια >>. Η  μόνη  σκέψη  τους  πως  θα  πλουτίσουν  περισσότερο !

Προφανώς υπήρξαν και θα υπάρξουν επενδυτές που θα σεβαστούν το σώμα και την κοινωνία του νησιού !  

 

Εμείς οι απλοί πολίτες εντοπίζουμε τις αδυναμίες                                        ΣΥΡΙΓΟΣ  Ι.  ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

του συστήματος, τα Σαίνια του Υπουργείου και οι                                                 Απλός  Πολίτης

Συντεχνίες δεν έχουν άποψη ?  αλλού βρέχει ?                                         emailele.syrigos@gmail.com

Σαντορίνη  Αύγουστος  2020