Ο Γιώργος Μυλωνάς, σε ηλικία 18 ετών, έζησε το όνειρο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος βόλεϊ ανδρών ως στατιστικολόγος της Εθνικής Ελλάδας.

Είναι μόλις 18 ετών, ωστόσο ο Γιώργος Μυλωνάς έχει καταφέρει να κάνει αρκετά… χιλιόμετρα στο ελληνικό βόλεϊ ως στατιστικολόγος. Ο νεαρός ξεκίνησε να παίζει βόλεϊ στις ακαδημίες του ΑΟ Θήρας στη Σαντορίνη, αλλά η διάλυση των ανδρικών τμημάτων τον έφερε στα αναπτυξιακά τμήματα των κοριτσιών.

Κλήθηκε στην Εθνική Παμπαίδων, όμως η πανδημία του κορωνοϊού έφερε νέα δεδομένα σε όλον τον πλανήτη αλλά και τη ζωή του Γιώργου Μυλωνά. Η άφιξη του Κώστα Παπαδόπουλου στη Σαντορίνη μαζί με τον Ιταλό Ματέο Φρέσκι που εκτελούσε χρέη βοηθού προπονητή και στατιστικολόγου τον επανέφεραν κοντά στη γυναικεία ομάδα και λίγους μήνες αργότερα προέκυψε κι η συζήτηση που θα του άλλαζε ολόκληρη τη ζωή.

 

«Ο Κώστας ήταν που μου ζήτησε μια μέρα να μιλήσουμε… Δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελε και δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα μου έλεγε. ‘Επειδή βλέπω πόσο αγαπάς το βόλεϊ και την ομάδα θέλω να σου προτείνω κάτι και να το συζητήσουμε και με τους γονείς σου. Θέλουμε να γίνει ο στατιστικολόγος της ομάδας και θα σου δείξω εγώ και ο Ματέο κάποια πράγματα στην αρχή για’, ήταν τα λόγια του«, εξιστόρησε ο Γιώργος Μυλωνάς στην ιστοσελίδα της ΕΟΠΕ.

Την εποχή που ο κ. Παπαδόπουλος του πρότεινε να ασχοληθεί με την στατιστική ο Γιώργος ήταν 15.5 χρονών κι αυτός ήταν κι ο λόγος που έπρεπε να δοθεί το πράσινο φως από τους γονείς του. «Η μητέρα μου είχε επιφυλάξεις που είχαν να κάνουν με το σχολείο, όμως με εμπιστεύτηκε και… δικαιώθηκε γιατί είχα καλούς βαθμούς σε όλες τις τάξεις», εξηγεί ο νεαρός στατιστικολόγος.

-Με τα στατιστικά είχες κάποια ιδιαίτερη σχέση;

«Η μόνη επαφή που είχαν ήταν ότι πάντα μετά από κάθε αγώνα έψαχνα να βρω το φύλλο της στατιστικής για να δω τα στοιχεία του αγώνα. Από κει και πέρα δεν υπήρχε κάτι άλλο».

-Πως ήταν η αρχή αυτού του παράτολμου εγχειρήματος;

«Δεν ήταν δύσκολη γιατί ο Ματέο ήταν πολύ καλός δάσκαλος. Μου έμαθε τα απαραίτητα χωρίς πίεση, χωρίς άγχος κι αυτό με βοήθησε. Μάλιστα ήταν αυτός που λίγες εβδομάδες αργότερα ήρθε και μου ανακοίνωσε ότι στον προημιτελικό κυπέλλου με τον Ολυμπιακό θα γράψω εγώ τον αγώνα».

Πότε είπες μέσα σου ‘εγώ θα γίνω στατιστικολόγος’;

«Μετά τον ημιτελικό με τον ΠΑΟ λίγες ημέρες αργότερα… Δεν ήμουν ούτε 16 χρονών. Ουσιαστικά ήταν το πρώτο δύσκολο και σημαντικό ματς, γιατί ο Ολυμπιακός σ’ εκείνη τη σεζόν λόγω του κορωνοϊού έπαιζε χωρίς τις ξένες και τις καλές Ελληνίδες του και είχα ακολουθήσει την αποστολή στην Αθήνα. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά ότι ήμουν μέλος της ομάδας και μέσα είπα ότι θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό το πράγμα».

Στο τέλος της σεζόν ο Ματέο Φρέσκι αποχώρησε από τον ΑΟ Θήρας (για να επιστρέψει φέτος το καλοκαίρι ως πρώτος προπονητής) με τον Κώστα Παπαδόπουλο να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον 16χρονο πλέον Γιώργο ο οποίος ξεκίνησε και επίσημα τη σεζόν ως ο στατιστικολόγος της Σαντορίνης.

Το έχεις μετανιώσει;

«Καθόλου! Έχω απολαύσει την κάθε στιγμή από εκείνη την ημέρα κι ας ήταν εντελώς διαφορετικές οι σεζόν μεταξύ τους»

-Η εθνική πως προέκυψε;

«Τον Απρίλιο ο Γιουνούς ζήτησε να επικοινωνήσει μαζί μου και όταν με πήρε τηλέφωνο μου πρότεινε να έρθω στην Εθνική. Η δική μου απάντηση ήταν άμεση και φυσικά ήταν θετική, απλά έπρεπε να πάρω και το ok των γονέων μου γιατί δεν είχα κλείσει τα 18 μου χρόνια»

-Αντιλαμβάνεσαι ότι στην ηλικία σου δύσκολα κάποιος θα βιώσει τέτοιες εμπειρίες;

«Φυσικά και το αντιλαμβάνομαι! Το ότι βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτές τις αθλήτριες, τις οποίες πριν από έναν χρόνο τις έβλεπα στην τηλεόραση να αγωνίζονται σε παγκόσμιο ή Ολυμπιακούς Αγώνες είναι κάτι που δεν το πίστευα και όλο αυτό που συμβαίνει μου δίνει ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο»

-Πλέον αισθάνεσαι πιο ώριμος μετά το ευρωπαϊκό;

«Πιο ώριμος αισθάνθηκα μετά τη σεζόν 21-22 την πρώτη μου γεμάτη χρονιά στον ΑΟΘ. Ένιωσα ότι άλλαξε η ζωή μου και ο τρόπος που έβλεπα τα πάντα. Έφευγα κάθε Σαββατοκύριακο, είχα πολύ λίγο χρόνο στο σπίτι, αλλά τώρα εδώ στο Ευρωπαϊκό ένιωσα ακόμη πιο δυνατός»

-Η αποδοχή από τις αθλήτριες ήταν εύκολη;

«Ποτέ δεν είχα πρόβλημα, ούτε στον ΑΟΘ ούτε στην Εθνική και πάντα όλοι ήταν κοντά μου»

-Η πιο δύσκολη στιγμή μέχρι τώρα;

«Πριν την πρώτη χρονιά όταν έπρεπε να προσθέσω πολλά πράγματα στο στατιστικό μου που ήταν ελλιπές . Σ΄ αυτήν την προσπάθεια μετά από 3-4 ημέρες ήθελα να τα παρατήσω αλλά μου πέρασε γρήγορα. Από κει και πέρα σίγουρα η περίοδος με τα συνεχόμενα ματς και τα ταξίδια σε συνδυασμό με το σχολείο ήταν δύσκολη ωστόσο με καλό προγραμματισμό όλα γίνονται».

Το μέλλον σου πως το βλέπεις; Στατιστικολόγος, προπονητής ή κάτι άλλο;

«Σίγουρα όχι προπονητής… Τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια. Θέλω να συνεχίσω τη στατιστική αλλά επειδή μετακομίζω στην Αθήνα για σπουδές θα παίξω και βόλεϊ σε ανδρικό επίπεδο που το είχα απωθημένο από τότε που σταμάτησαν τα τμήματα αγοριών στον ΑΟΘ.»