Η Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι απλά άλλη μια επετειακή ημέρα, που επιτάσσει μια προβλεπόμενη ευχή σε κάθε εκπρόσωπο του καλύτερου μισού του πληθυσμού του πλανήτη. Η Ημέρα της Γυναίκας είναι ημέρα μνήμης των θυσιών και των επιτευγμάτων των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα. Ημέρα για να κάνουμε απολογισμούς, ημέρα για να βάζουμε στόχους, ημέρα που μας υπενθυμίζει πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες σε όλους τους τομείς.
Η 8Η Μαρτίου δεν είναι γιορτή. Είναι υπενθύμιση ενός αγώνα για το αυτονόητο : πως δεν μπορούμε να μιλάμε για ανθρωπότητα όταν ο σεξισμός είναι ακόμα απτή πραγματικότητα, όταν υπάρχει ακόμη οικιακή και ενδοοικογενειακή βία.
Στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Οι εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα, που δούλευαν στο εργοστάσιο υφαντουργίας ξεσηκώθηκαν σε διαμαρτυρία με αιτήματα ίση αμοιβή με τους άντρες. Η συγκέντρωση πνίγηκε στο αίμα αλλά ο δρόμος για ίσα δικαιώματα των δύο φύλων άνοιξε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στο δυτικό κόσμο. Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934.
Στο πέρασμα του χρόνου, η γυναίκα του 21ου αιώνα, προσπαθεί να ανταποκριθεί στους ρόλους της ως σύζυγος, μητέρα, γυναίκα καριέρας και νοικοκυράς. Η σύγχρονη γυναίκα δουλεύει περισσότερο και ξεκουράζεται λιγότερο. Όλοι απαιτούν από τις γυναίκες : ο σύζυγος ή ο σύντροφος , τα παιδιά, οι εργοδότες. Ακόμα και σήμερα που τα δικαιώματα της γυναίκας υποτίθεται πως είναι εξασφαλισμένα, επίσημες μελέτες παγκοσμίως δείχνουν ότι δεν κατέχει την κοινωνική θέση που της αξίζει. Αν αυτό το θέσουμε στα πιο στενά όρια της πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας θα διαπιστώσουμε μια θεμελίωση στη συνείδηση των ανθρώπων με στερεότυπες αντιλήψεις, δυσμενείς για το γυναικείο φύλο.
Για να αρθούν αυτές οι αντιλήψεις και να προβληθεί η ισότητα των δύο φύλων απαιτείται προσπάθεια από όλους μας : γυναίκες και άντρες, καθώς και την πολιτεία.
Η 8η Μαρτίου θα πρέπει να είναι σημείο αναφοράς για περισυλλογή, σκέψη και αναδρομή της διαδρομής της ιστορίας του γυναικείου φύλου.
Και όπως είπε η συγγραφέας Μαργκρίτ Ντυράς : «το σημαντικό δεν είναι να σχεδιάζουμε μόνο πολιτικές αλλά να ανατρέπουμε τα καθιερωμένα».
