Δεκαετίες μετράει πλέον η ιστορία με τα ιδιωτικά νησιά στην Ελλάδα που βγαίνουν προς πώληση, μαγνητίζοντας κατά καιρούς μεγιστάνες του πλούτου ή υποσχόμενα τεράστιες επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ.
Παρά τις υψηλές προσδοκίες που καλλιεργούνται κάθε φορά, το… ταμείον είναι μείον, καθώς κανένα από τα μεγαλεπήβολα σχέδια δεν προχώρησε και κανένα επενδυτικό πλάνο δεν υλοποιήθηκε, είτε γιατί προσέκρουσαν στην αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία, είτε γιατί όσοι ισχυροί του χρήματος είχαν επιλέξει τη χώρα μας απογοητεύτηκαν και χάραξαν ρότα για άλλα, πιο φιλικά νερά.
Κάτι φαινομενικά παράδοξο για μια κατεξοχήν νησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα με τα 6.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες της -τα περισσότερα στην Ευρώπη και όχι μόνο-, εκ των οποίων εκτιμάται ότι περίπου τα 150 είναι ιδιωτικά.
Ωστόσο, ακόμη και σήμερα τα ελληνικά νησιά εξακολουθούν να προβάλλονται από διεθνή μεσιτικά γραφεία ως το απόλυτο «status symbol» παραπέμποντας σε εικόνες κροίσων που απολαμβάνουν τη σαμπάνια τους στο deck ενός πανάκριβου γιοτ, αραγμένου στη μαρίνα του δικού τους ιδιωτικού παραδείσου.
Ένα από αυτά και το δικό μας Ασπρονήσι:
ΤΟ ΑΣΠΡΟΝΗΣΙ
Έχει έκταση 137 στρεμμάτων, απέχει μόλις 1,27 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήρι της Σαντορίνης, διαθέτει δύο παραλίες, μοναδική θέα στο ηλιοβασίλεμα και μπορεί να αποκτηθεί «είτε για προσωπική ιδιοκτησία είτε για ανάπτυξη ξενοδοχειακού συγκροτήματος». Επιπλέον, βρίσκεται σε μοναδική τοποθεσία λόγω του περίφημου ηλιοβασιλέματος της Σαντορίνης και του παραδοσιακού οικισμού της Καλντέρας.
Όσο για την τιμή του, αυτή δεν αποκαλύπτεται. Σε παλαιότερη απόπειρα πώλησης, η ζητούμενη τιμή ήταν 10 εκατ. ευρώ.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
