Της Γεωργίας Δίελα
Η κατάσταση στα σχολεία της Σαντορίνης έχει πλέον ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Αυτό που μέχρι πρότινος ακουγόταν ως «πρόβλημα της αρχής της χρονιάς», σήμερα εξελίσσεται σε μόνιμη πληγή για χιλιάδες παιδιά και οικογένειες. Η απόγνωση των γονιών δεν είναι πια ψίθυρος. Είναι κραυγή!
Η αρχή έγινε από το 12θέσιο Δημοτικό Σχολείο Μεσαριάς. Εκεί, σε κοινή συνάντηση γονέων και εκπαιδευτικών την πρώτη Παρασκευή του Δεκέμβρη, αποτυπώθηκε με ωμό τρόπο η πραγματικότητα:
• Δεν ήρθε ποτέ εκπαιδευτικός για την 5η Δημοτικού από την αρχή της χρονιάς.
• Δεν υπάρχει κανένας εκπαιδευτικός για το ολοήμερο και την πρωινή προσέλευση.
• Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπήρξε και ξαφνική αποχώρηση εκπαιδευτικού της 4ης Δημοτικού λόγω εγκυμοσύνης, χωρίς άμεση αντικατάσταση.
Αυτό όμως δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Τα κενά απλώνονται σε όλο το νησί
Η Ένωση Γονέων Θήρας κάλεσε όλους τους γονείς και εκπαιδευτικούς του νησιού σε γενική συζήτηση την Τρίτη 09/12. Εκεί αποδείχθηκε πως το πρόβλημα δεν αφορά ένα σχολείο – αφορά ολόκληρη τη Σαντορίνη.
• Στην Οία, υπάρχουν ελλείψεις εκπαιδευτικών, ενώ λόγω ασθένειας του διευθυντή –που προσπαθούσε να καλύψει κενά– δύο διαφορετικά τμήματα συγχωνεύθηκαν αναγκαστικά, για να μη χαθούν.
• Στα γυμνάσια του νησιού, τα κενά είναι τόσο σοβαρά που οι μαθητές δεν μπορούν να συμπληρώσουν ούτε καν καθαρό 5ωρο καθημερινά.
• Στον βρεφονηπιακό σταθμό, ένα ολόκληρο τμήμα παραμένει κλειστό λόγω έλλειψης καταρτισμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να μένουν εκτός από την πρώτη τους επαφή με την εκπαίδευση.
Κι όλα αυτά, σε έναν Δήμο που δεν φθίνει πληθυσμιακά, αλλά αυξάνεται. Η Σαντορίνη είναι το μοναδικό νησί των Κυκλάδων –και ένας από τους ελάχιστους δήμους στην Ελλάδα– με σταθερά αυξητικό αριθμό μαθητών. Φέτος ο αριθμός αγγίζει περίπου τους 4.600 μαθητές.
Κι όμως, δεν υπάρχουν δάσκαλοι.Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί μίλησαν με ειλικρίνεια:
«Δεν γίνεται γόνιμη δουλειά όταν απλά βάζουμε πλάτη για να συμπληρώσουμε ώρες».
Ζητούν κίνητρα, μοριοδότηση, σταθερότητα, όχι απαραίτητα με κριτήριο την εντοπιότητα, αλλά με λογική και συνέχεια. Τονίζουν τη σημασία της μονιμότητας, ώστε ο εκπαιδευτικός να μπορεί να προσαρμοστεί στη ζωή του νησιού και να προσφέρει πραγματικά.
Από την πλευρά τους, οι γονείς δεν κρύβουν πια τον φόβο τους. Όχι μόνο για τη χαμένη ύλη. Αλλά για την ασφάλεια των παιδιών τους:
• Παιδιά που σχολάνε νωρίτερα χωρίς καμία μέριμνα.
• Γονείς που εργάζονται και δεν έχουν πού να τα αφήσουν.
• Παιδιά που μένουν μόνα, χωρίς επίβλεψη.
• Παιδιά που χάνουν τη ρουτίνα τους, τη σταθερότητά τους, την κοινωνικοποίησή τους.
Και αν πεις από γραφειοκρατία; Δήμος και σχολεία, σύμφωνα με τις ενημερώσεις, έχουν κάνει τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Έχουν σταλεί επιστολές. Έχουν γίνει αναφορές.Πρώτη, δεύτερη και τρίτη φάση αναπληρωτών πήγαν χαμένες.Τώρα, η Σαντορίνη περιμένει… μήπως και φανεί κάποιος εκπαιδευτικός μέσω τοπικής φάσης.
Από τα πολιτικά πρόσωπα του νησιού έχουν κατατεθεί 7 επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή.
Ούτε μία απάντηση μέχρι σήμερα. Στη συνάντηση παρόντες ήταν ο αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Αντώνης Χάλαρης και ο αντιδήμαρχος Παιδείας Νίκος Κατσίπης.Ο κ. Κατσίπης μετέφερε πως το Υπουργείο απαντά ότι τα κενά έχουν δηλωθεί και είναι στη διακριτική ευχέρεια των εκπαιδευτικών αν θα έρθουν στα νησιά ή όχι.
Για το πολυσυζητημένο επίδομα στέγασης, τόνισε πως:«Είναι πολύ δύσκολο να δοθεί επίδομα στέγασης σε περίπου 1.000 εκπαιδευτικούς από την πλευρά του Δήμου».
Τέλος αναφέρθηκε στην ανακοίνωση του υπουργείου για φοροελάφρυνση για ιδιοκτήτες που νοικιάζουν σε εκπαιδευτικούς.
Ο κ. Χάλαρης, από την πλευρά του, μίλησε για τον «άχαρο ρόλο της αντιπολίτευσης», εκφράζοντας όμως ότι δεν διαφαίνεται άμεσο ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ συνεχάρη την Ένωση Γονέων για την πρωτοβουλία εύρεσης κατοικιών για εκπαιδευτικούς.
Η Ένωση Γονέων Θήρας ζήτησε Ψήφισμα διαμαρτυρίας στο Δημοτικό Συμβούλιο
και ήδη αρκετοί γονείς δηλώνουν έτοιμοι να βγουν στον δρόμο, να μιλήσουν σε κανάλια, να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημα παντού. Γιατί όπως λένε δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν τα παιδιά τους να πληρώνουν λάθη που δεν τους ανήκουν.
Η πιο απογοητευτική φράση που ακούστηκε ήταν πως:
«Πολύ χλιαρά, ίσως υπάρξει καλύτερη εικόνα από τον Ιανουάριο».
Δηλαδή, αφού χαθεί ήδη το μισό σχολικό έτος. Σε ένα νησί που φέρνει εκατομμύρια στη χώρα, η εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί με ευχές, «μπαλώματα» και αναμονή.
Οι γονείς της Σαντορίνης δεν ζητούν τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες. Μια εκπαίδευση που δεν θα εξαρτάται από τις συγκυρίες, τις καθυστερήσεις, τις λίστες αναπληρωτών, τα ενοίκια ή από το αν το υπουργείο «θα θυμηθεί» πως στη μέση του Αιγαίου υπάρχουν παιδιά που θέλουν να μάθουν, να προσπαθήσουν, να ονειρευτούν”.
