Κύριε Δήμαρχε,

Σε απάντηση της πρόσκλησής σας για την αναπλήρωση από μέρους μου της θέσης του παραιτηθέντος δημοτικού συμβούλου και επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Σαντορίνη Ενωτική Πορεία» έχω να σας γνωρίσω τα ακόλουθα.

Με θλίψη διαπιστώνω ότι ποτέ άλλοτε στην ιστορία του θεσμού, το Δημοτικό Συμβούλιο της Σαντορίνης δεν έχασε τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Τόσα πολλά από την παρουσία του σαν εγγυητής της ισοπολιτείας, σαν υπόδειγμα της δημοκρατικής λειτουργίας συλλογικών οργάνων διοίκησης, σαν υποστηρικτής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων επί των οποίων εδράζεται όλη του η ύπαρξη, και την διάχυση αυτών των αξιών μέσω των αποφάσεων του στην κοινωνία που εκπροσωπεί.

Χάθηκε μοναδική ευκαιρία όχι απλά να παραδειγματιστεί η Σαντορίνη ολόκληρη αλλά και να εκφραστεί το σύνολο του δημοκρατικού πληθυσμού της, από μία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.  Φωνή ενιαία και αδιαίρετη ,Δημοτικό Συμβούλιο και πολίτες, απέναντι σε κάθε προσπάθεια να περάσει η βία σαν ένας τρόπος αντιπαράθεσης, επίλυσης διαφορών, επίδειξης ισχύος, μέσο καταναγκασμού, ή ό,τι μπορεί να πιστεύει ο κάθε πλανεμένος νους ότι το φαινόμενο της βίας μπορεί να έχει σαν θέση στο σύγχρονο πολιτισμό. Χάθηκε μοναδική ευκαιρία το Δημοτικό Συμβούλιο να εκπέμψει ένα μήνυμα σαν συλλογικό όργανο διοίκησης της Σαντορίνης ότι η ανοχή στη βία είναι αποκλειστικά μηδενική, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους. Και να το επαναλαμβάνει όποτε χρειάζεται με όλους τους τρόπους σε όλους τους τόνους.

Μάλλον όμως δεν ισχύει για όλους κάτι τέτοιο !

Γιατί αν ίσχυε, τότε το Δημοτικό Συμβούλιο θα έπραττε τα ίδια για δύο πανομοιότυπα περιστατικά βίας που συγκλόνισαν τη Σαντορίνη. Το πρώτο τη 16η Ιουλίου με θύμα ένα δημοτικό υπάλληλο. Το δεύτερο τη 19η Ιουλίου , μόλις 3 μέρες αργότερα, με θύμα το δημοτικό σύμβουλο και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Σαντορίνη Ενωτική Πορεία» κ. Χάλαρη.

Στην πρώτη περίπτωση όλος ο πολιτικός κόσμος καταδικάζει τη βιαιοπραγία προεξάρχοντος του δημοτικού συμβουλίου το οποίο εκδίδει κατόπιν έκτακτης κατεπείγουσας συνεδρίασης έντονο ψήφισμα διαμαρτυρίας με διεκδικήσεις και αποφάσεις και με καταγεγραμμένη την πρόθεση της παράδοσης κλειδιών αλλά και της καθολικής παραίτησης του Δημοτικού Συμβουλίου αν δεν παρθούν αποφάσεις από την κεντρική διοίκηση.

Στη δεύτερη περίπτωση και ενώ όλος ο πολιτικός κόσμος επαναλαμβάνει την καταδίκη της βίας, το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει με καθυστέρηση πλέον των 2 εβδομάδων σε τακτική και όχι σε έκτακτη και κατεπείγουσα συνεδρίαση. Η προδιαγεγραμμένη πορεία της συζήτησης του θέματος φαίνεται ξεκάθαρα να είναι μία σκηνοθετημένη πορεία ακροβασίας  μεταξύ του υποβιβασμού του «γεγονότος» και της δημιουργίας έντασης μήπως και ακυρωθεί και η συζήτηση.

Τι αλλάζει μέσα σε 3 μέρες; Τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά ;

Μόνο μία παράμετρος άλλαξε. Ότι στην περίπτωση του Δημοτικού Συμβούλου ο θύτης έχει όνομα. Είναι ο κ. Ηλίας Πελέκης. Έχει ταυτότητα και συνεπώς έχει πολιτική προέλευση, ανήκει σε παράταξη – τη δική σας παράταξη. Και αυτό δημιουργούσε μία εύλογη δυσφορία …

Και ζήσαμε το να παραιτείται ένας πρόεδρος δημοτικού λιμενικού ταμείου, να αποδέχεται ο δήμαρχος την παραίτησή του και σε λίγες μέρες να προσκαλεί ο ίδιος πρόεδρος (ο παραιτηθείς) διοικητικό συμβούλιο στο δημοτικό λιμενικό ταμείο. Ένα ανέκδοτο που έγινε πραγματικότητα.

Τελικά σήμερα, μετά από τις δικές σας δεσμεύσεις για αυστηρές αποφάσεις που άλλες δεν ήρθαν ποτέ και άλλες δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, ο θύτης παραμένει εκεί ακριβώς που ήταν. Το δε θύμα σεβόμενο στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια του παραιτήθηκε από τη θέση του δημοτικού συμβούλου.

Και με αυτόν τον τρόπο, μία δημοτική αρχή δείχνει με τον πιο πειστικό τρόπο στους πολίτες ότι έτσι είναι η αυτοδιοίκηση ή τουλάχιστον ότι υπάρχει και αυτή η αυτοδιοίκηση. Όπου όποιος δεν αντέχει την κριτική μπορεί να χειροδικεί χωρίς ουσιαστικές συνέπειες γιατί σε λίγο καιρό όλα θα ανήκουν στο παρελθόν. Όλα θα έχουν ξεχαστεί.

Ξέρετε, είναι ένα από τα μεγάλα όπλα της βίας η υποβάθμισή της, η ατιμωρησία της και η αποστολή της στη λήθη. Γιατί εκεί απεκδύεται το πέπλο των τύψεων και ενδύεται το χιτώνα του αγιασμού των μέσων.

Παραδειγματίζετε ως δήμαρχος και ως δημοτική αρχή τους πολίτες κάθε ημέρα. Μέσα σε αυτούς τους πολίτες, βρίσκεται και το αυριανό πολιτικό προσωπικό της Σαντορίνης. Εκείνοι που θα έρθουν μαζί με μας ή μετά από εμάς και θα ζητήσουν την ψήφο της δική μου και τη δική σας κ. Δήμαρχε. Τι ποιότητα θα μπορούμε να περιμένουμε από εκείνους στους οποίους παραδίδουμε τέτοια διδάγματα; Και στην επανάληψη ενός τέτοιου λάθους τι θα έχουμε το δικαίωμα να τους πούμε; Να παραδειγματιστούν από εμάς; Από τη συνέπειά μας; Από την αταλάντευτη εμμονή στις ηθικές μας αξίες και τη δημοκρατικότητα των ενεργειών και των αποφάσεών μας;

Με θλίψη κ. Δήμαρχε σας δηλώνω ότι δεν μπορώ να υπερβώ τα γεγονότα και δεν πρόκειται ως άνθρωπος να συμφιλιωθώ ποτέ με αυτού του είδους τις συμπεριφορές και τις πρακτικές που τελικά οδήγησαν σε αυτήν σας την πρόσκληση και δεν την αποδέχομαι.

Με τιμή,

Ρούσσος Σταύρος

Στρατιωτικός ε. α.

Αναπ. δημοτικός σύμβουλος