Μετά από 46 χρόνια… η οικογένεια και πάλι μαζί
Υπάρχουν στιγμές που δεν μετριούνται με χρόνο, αλλά με καρδιές.
Με αγκαλιές που περίμεναν χρόνια να ξανασφίξουν.
Με βλέμματα που δεν χρειάζονται λέξεις, μόνο σιωπή και μια ανάσα.
Μετά από 46 χρόνια, η οικογένειά μας τραγούδησε ξανά μαζί.
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσα συναισθήματα χωράνε σε λίγες ώρες.
Όταν ανεβήκαμε στη σκηνή, κουβαλούσαμε στην ψυχή μας το παρελθόν, τις αναμνήσεις, τις φωνές που έφυγαν και εκείνες που συνεχίζουν.
Μαζί μας και οι απόντες εκείνοι που δεν είναι πια εδώ, αλλά τους νιώθαμε δίπλα μας σε κάθε στίχο, σε κάθε νότα.
Τίποτα δεν είχε ξεχαστεί. Όλα ήταν εκεί. Ζωντανά. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Η μουσική μάς ξανάδεσε, όπως τότε.
Όχι για το χειροκρότημα. Όχι για τα φώτα.
Αλλά γιατί η αγάπη δεν ξεχνά. Και το αίμα δεν χάνεται.
Αυτό που ζήσαμε δεν ήταν συναυλία.
Ήταν λύτρωση. Ήταν επανένωση. Ήταν οικογένεια.
Και μαζί μας… ήσασταν κι εσείς.
Με τη φωνή σας, τα μάτια σας, την αγκαλιά σας.
Μαζί μας και τα νησιά, οι μνήμες, οι γονείς μας, η ψυχή του Αιγαίου.
Σας ευχαριστούμε που ήσασταν κομμάτι αυτής της ιερής στιγμής.
Η καρδιά μας θα τη φυλάει για πάντα.
Με βαθιά συγκίνηση και απέραντη ευγνωμοσύνη,
Οι Κονιτοπουλαίοι